Als klein kleutertje op de kleuterschool, de huidige groepen 1 en 2, heb ik leren kleuren binnen de lijntjes. Met een dik kleurpotlood stevig in mijn kinderknuistjes geklemd probeerde ik heel geconcentreerd binnen die lijntjes te blijven. Wat natuurlijk lang niet altijd lukte.
Met deze lijntjes heeft iedereen te maken, want vanaf onze vroegste jeugd worden we opgevoed met diverse regels en regeltjes, doorgegeven door onze (groot)ouders. Natuurlijk is het prettig dat er regels en regeltjes bestaan, het geeft duidelijkheid én zekerheid. Maar gelukkig hebben we ook de vrijheid om binnen ons eigen leven onze eigen kaders en lijntjes te bepalen! We mogen en kunnen onze eigen grenzen verleggen, oude lijntjes loslaten en nieuwe lijntjes creëren en zo onze creativiteit te vergroten.
Onze natuur is een groot, mooi kleurboek met lijntjes, maar buiten sommige lijntjes in dit kleurboek moeten we als natuurfotograaf niet willen kleuren, waarvan de belangrijkste zijn:
- Gij zult niet verstoren
- Wees een goede natuurgast en beschadig geen natuur.
- Betreed geen verboden terrein, houd je aan de toegangsregels tenzij er toestemming is verleend.
- Slaap- of rustplaatsen worden niet verstoord.
- Houd een gepaste afstand bij het fotograferen. Het is beter dat de dieren naar jou toekomen.
- Laat geen afval en andere sporen achter.
Het is moeilijk, dat geef ik gelijk toe, want ik zie ook die vele bordjes met verboden toegang, broedgebied, kwetsbaar gebied en rustgebied. En de mooiste composities zitten natuurlijk altijd achter die bordjes. Eén persoon zal vast geen kwaad kunnen, maar het spreekwoord zegt niet voor niets ‘als er 1 schaap over de dam is, volgen er meer’. Die bordjes staan er niet voor niets Juist dan moet je je creativiteit aanspreken om toch binnen de bestaande lijntjes een mooie compositie te vinden.
En dat gaat ons als natuurfotografen toch lukken?!
2 reacties
Natuur is alles en overal. Kleine kunst om die verboden gebieden te negeren; ik kom er zelden en heb er daarom dus ook geen last of ergernis mee. De perceptie van “natuur is pas natuur als er natuur op staat” is onzin en het natuurtoerisme aan mij niet besteed.
Daarnaast is iedere dag, ieder seizoen, elk jaar nieuw en verloopt anders, onverwacht ook vaak. Oneindig variabel! Waren er hier vorig jaar veel Franse veldwespen, had ik van alles bedacht en gepland om die ook dit jaar te kieken met die mooie oranje antennen… tsja, waar zijn dan de Franse veldwespen ineens als je ze nodig hebt!? Nog maar 3 gezien dit jaar. Maar geen nood, nu zit er ineens zomaar plotsklaps een nest Duitse wespen IN de mesthoop – dus nu even algemeen voorradig – ook geinig en geeft heel andere kansen zoals eindelijk mijn eerste scherpe vliegende-wesp-opname wat eigenlijk al bijna 50 jaar op de to-do-lijst stond en waar ik best reuzeblij mee ben 🙂
Dat had er met Franse veldwespen niet ingezeten omdat die geen ‘limonadewespen’ zijn. Of er verder iemand koud of warm van wordt is van geen belang; ik ben al heel lang geen ‘prof’ fotograaf meer en het gaat alleen maar om het eindeloos plezier met natuur.
Alle bovenstaande regeltjes en regels leggen geen beperkingen op om mooie foto’s te maken.
Om mooie natuurfoto’s te maken moet je gewoonweg wat inzicht maar vooral geduld hebben.