Menu

Onderdeel van Pixfactory

Franka Slothouber in Beeld

Tijdens haar 25 jarige carrière als fotoredacteur bij het ANP, bekeek en beoordeelde Franka iedere dag beroepsmatig talloos veel professionele foto’s zonder ooit een spiegelreflex aan te raken. Moeilijk voor te stellen, maar die schade heeft ze gelukkig ruimschoots ingehaald. Na haar burn-out zocht ze een manier om zich beter te gaan voelen en.... die vond ze!
Aalscholver vangt snoekbaars.
Eigenlijk een a-typische foto voor mij, want een actiebeeld. Maar als zoiets gebeurt druk ik natuurlijk wel af ;) Ik won er later een eerste prijs mee in een nationale fotowedstrijd. Fotograaf: Franka Slothouber

Wie is Franka Slothouber ?

franka_slothouberFlawless Franka

Het eerste woord dat – denkend aan Franka’s fotografie – bij me opkomt is het mooie Engelse woord flawless (vlekkeloos).
Alles klopt. Altijd.
Perfect licht: check. Heel fijn laag standpunt: check. Scherpte: spot on.

Valkuil

Met zoveel perfectie riskeer je natuurlijk enorm hard in die metersdiepe valkuil der Enorme Saaiheid te vallen. Maar ik heb nog nooit een plof gehoord. Franka weet die kuil vakkundig te omzeilen door steeds te zorgen voor óf een mega-aandoenlijke scène in de vorm van een liefelijk kuiken, al dan niet met paps en mams. Of een heel unieke gebeurtenis. Of gewoon een heel lekker beeld.

Ellek nadeel

En al zou ik het willen en gaan zoeken naar kleine onvolkomenheden… er valt gewoon helemaal niets op aan te merken. Franka levert vakwerk.
OK, één klein nadeeltje dan: Over dergelijke beelden wil ik niet teveel schrijven. Daar moet je gewoon lekker naar kijken. En voor degenen die nog wél een enorme letterhonger hebben. Zelfs daar heeft Franka hier zelf in voorzien. Want schrijven kan ze óók nog!

Apparatuur

  • Nikon D810 en D500
  • 500mm/F4
  • 70-200mm/F2.8
  • 1.4 TC
  • Een aantal andere lenzen die ik veel minder vaak gebruik (o.a. macro en groothoek)

Portfolio

Ezelspinguïn (gentoo) met twee kuikens.
Gefotografeerd op de Falkland Eilanden, december 2015. Wat verder nog te vertellen over deze foto? Er zijn ontzettend veel penguins op de Falklands, maar een ‘schone’ compositie maken in de druk bezette kolonies viel nog niet mee. Daarom ben ik blij met dit intieme beeld. Fotograaf: Franka Slothouber

In het proces van geleidelijk aan steeds arbeidsongeschikter worden heb ik gezocht naar manieren om me beter te gaan voelen. Als ik tussen de dieren ging zitten, in die tijd koeien en andere boerderijdieren, dan kreeg ik een beetje energie terug. Ik nam foto’s van die dieren, portretten van individuele dieren, die wij dagelijks zonder er bij na te denken eten. Gewoon, met een eenvoudig automaatje. Ik blogde over mijn ervaringen en plaatste er mijn fotootjes bij. Die foto’s bleken iets te hebben waardoor andere mensen geraakt werden. Ik kreeg te horen dat mijn foto’s de middelmaat overstegen en werd gestimuleerd mezelf daarin verder te ontwikkelen.
En zo kocht ik in 2007 mijn allereerste spiegelreflex. De digitale ‘learning curve’ maakte dat ik de basistechnieken snel onder de knie kreeg en van het tussen de koeien in het weiland zitten kreeg ik oog voor de grutto’s en de kieviten. Daardoor werden van de weeromstuit de lenzen ook steeds langer.

Kleine karekiet voert koekoeksjong
In de zomer van 2014 ontdekte ik dit koekoeksjong op een bouwterreintje in Amsterdam. Samen met Ton en Kee, mijn Amsterdamse fotokompanen, heb ik er een paar weken fotoplezier van gehad. Mede door die co-productie rolde dit beeld uiteindelijk uit mijn camera, mijn favoriet uit de duizenden beelden die van dit koekoeksjong schoot. De kleine karekiet plaatst met grote precisie een hapje in de hongerige bek van zijn enorme adoptiekind. Ik won er een derde plaats mee in Euronatur, een Duitse competitie over natuur in Europa. Fotograaf: Franka Slothouber

In het begin bracht ik vooral veel tijd in de natuur door omdat ik daarmee energie kon winnen. Dan liep ik met loden benen en totaal futloos een natuurgebied in om er een paar uur later monter weer uit te komen. Maar naarmate de fotografie belangrijker voor me werd was het meer een zoeken naar de combinatie: in de natuur bijtanken en ook nog met leuke foto’s thuiskomen, dat was dubbel fijn!”

Dubbelportret alken
Ook op de Farne Islands. Natuurlijk zitten daar ook die geestig uitziende papegaaiduikers, maar waar ik niet op gerekend had was dat ik als een blok zou vallen voor de alken. Wat een mooie, grafisch vogel is dat! Evolutionair gezien lijken ze richting penguin te gaan, misschien dat ik er daardoor zo enthousiast van werd. Hoe dan ook, na drie dagen fotograferen dook er net eentje achter deze voorste op waardoor ik dit dubbelportret kon maken. Door de frontale blik van de voorste vogel kun je dat bijzondere gezichtsmasker goed zien. Fotograaf: Franka Slothouber

“In mijn opvoeding was vormgeving een belangrijk ding. Mijn oom was ontwerper, mijn ouders hadden prachtige objecten van hem in huis staan en hangen. De inrichting van mijn ouderlijk huis was ook anders dan bij anderen. De nadruk lag altijd op schoonheid in eenvoud, in rustige belijningen en kleuren. Je zou kunnen zeggen dat mij een gevoel voor compositie met de paplepel werd ingegoten. Ik geloof dat mijn foto’s daar door gekenmerkt worden. Eenvoudige, heldere composities, liefst zo grafisch mogelijk. Intieme tafereeltjes en kleine, subtiele gebeurtenissen.”

Ezelspinguïns
Alweer ezelspinguïns, ook op de Falklands, bij Volunteer Point.
Midden op de dag, knalhard licht, maar ik lag met de camera aan het strand omdat ik nou eenmaal geen genoeg kreeg van pinguïns fotograferen. Deze gentoos waren leuk aan de wandel, ik heb er die middag honderden foto’s van geschoten, waarvan dit mijn favoriet is. Omdat ze allemaal net goed staan of lopen, omdat er net een paar mooie wolkjes in de strakblauwe lucht zitten en vanwege het gekke, surreële sfeertje dat er in zit. Allemaal kleine dingen, maar ze maken een significant verschil. Fotograaf: Franka Slothouber

“In het begin was ik heel breed bezig: macro’s, landschappen, zoogdieren, vogels, ik deed het allemaal. Maar vogels, die “kleven” aan me, zoals in het begin de koeien aan mij kleefden. Ik raak nooit op vogels uitgekeken. Het verveelt me bijvoorbeeld niet om jaren achtereen een waterral te zien en opnieuw te fotograferen. Dat is iedere keer een feestje. Wat er verder veranderd is, is dat ik de laatste jaren ben gaan reizen. Niet omdat ik nou zo’n globetrotter ben, maar omdat de fotografie een onstuitbare motivatie vormt om mezelf over allerlei mentale en fysieke obstakels heen te zetten en specifieke bestemmingen te bezoeken, puur en alleen omdat ik er zo graag wil fotograferen. Als ik thuis kom betaal ik wel de prijs, want met de energie is het nooit meer goed gekomen.”

Koningspinguïns
Op South Georgia fotografeerde ik onlangs deze koningspinguïns die in hun baltsgedrag elkaar lijken te omhelzen. Ik had dat op de Falklands gezien en nu viel het me weer op. Was de kolonie koningspinguïns op de Falklands al groot met een paar duizend broedparen, op South Georgia heb je er tienduizenden! Lastig om in het gekrioel zo’n klein, intiem tafereeltje te isoleren. Fotograaf: Franka Slothouber
Kinband pinguïn
Kinband pinguïn op een ijsrots, gemaakt tijdens mijn laatste reis. Op onze eerste dag in Antarctica konden we door weersomstandigheden geen landing maken. In plaats daarvan kregen we een zodiac tour aangeboden en daar rolde deze foto uit. Wat erover te zeggen? De kleur en structuur van dat ijs en dan die cartooneske kinband daarin. Fotograaf: Franka Slothouber

Mij kunnen van ontroering de tranen in de ogen springen tijdens het fotograferen. Zo heb ik vorig jaar door een waas van tranen mijn eerste pinguïns gefotografeerd op de Falkland Eilanden. En onlangs in Antarctica, liggend op de punt van een zodiac, proberend iets van de grootsheid van dat ijslandschap weer te geven. Een onmogelijke opgave, wat je ogen zien is toch iets heel anders dan dat gekaderde beeldje uit de camera. Maar als ik zo’n foto terug zie kan ik me de bijbehorende sensaties weer voor de geest halen: het ontbreken van menselijke bewoning, het buitengewone licht dat je daar hebt, de enorme weidsheid van dat unieke landschap. En de euforie dat ik daar ben, dat ik daar werkelijk ben!”

Adélie pinguïns
Mijn persoonlijke favoriet van deze laatste reis. Ik wist helemaal niet dat ik deze foto gemaakt had, dat zag ik pas toen ik thuis achter het grote scherm zat.
Adélie pinguïns (alweer zo’n prachtige, grafisch vogel) op Paulet Island in Antarctica. Ik heb de foto aangesneden van liggend naar staand. Daardoor worden de hoog opgestapelde ijsblokken beter benadrukt en wordt de nietigheid van de pinguïns in dat landschap duidelijker. Fotograaf: Franka Slothouber

 

Aalscholver vangt snoekbaars.
Eigenlijk een a-typische foto voor mij, want een actiebeeld. Maar als zoiets gebeurt druk ik natuurlijk wel af 😉 Ik won er later een eerste prijs mee in een nationale fotowedstrijd. Fotograaf: Franka Slothouber

“Ik voel me erg aangetrokken door de poolgebieden. Ik vind vogels die in koude gebieden wonen vaak van een prachtige, grafische schoonheid. Antarctica heb ik dus recent bezocht. Spitsbergen staat nu hoog op mijn verlanglijstje, in eerste instantie voor de ijsberen. Misschien dat ik twee keer moet gaan, want ook de vogels zijn daar heel erg mooi.”

Baltsende futen
Een gelukje. Ik probeerde het baltsgedrag van futen al jaren vast te leggen, maar er was altijd iets waardoor het niet lukte zoals ik het in mijn hoofd had. Hier was ik net gaan liggen op een zelf gefrutseld plekje, helemaal niet in de verwachting dat het me opeens zou lukken. Maar dit tweetal dook vrijwel onmiddellijk op voor mijn 500mm lens waar ik voor de zekerheid ook nog de 1,4 TC op had geschroefd omdat ze meestal ver weg zaten, waardoor ik ze nu eigenlijk weer te dichtbij had. Maar ik ben erg blij met de houding van deze twee balletdansers en met de achtergrond en de kleuren. Fotograaf: Franka Slothouber

“Ik raak geïnspireerd door mensen die hun geheel eigen weg gaan, zonder te kijken naar wat anderen doen om dat dan te kopiëren. De reis naar Antarctica maakte ik onder de bezielende leiding van Marsel van Oosten, wiens werk ik al jaren volg en bewonder. Hij maakt betoverend mooie foto’s en daarbij heeft hij een buitengewoon verfrissende mening over foto’s nabewerken, iets wat me enorm aanspreekt. Als ik werk inzend naar wedstrijden voel ik me nogal eens in mijn artistieke vrijheid beknot door de beperkende regeltjes die in de natuurfotografie gangbaar zijn als het gaat om nabewerking.“

Noordse stern
Dit Noordse sterntje broedde vlak langs het wandelpad op een van de Farne islands.
Als het tijd werd om de boot terug te nemen nam ik het laatste halfuurtje de tijd om alleen van haar foto’s te nemen, aangetrokken door de kleuren en lijnen. Toen ze na 2 of 3 dagen haar kopje even scheef hield wist ik dat ik het beeld had dat ik zocht te maken. Een heel klein verschil, maar voor mij maakte het de foto. Fotograaf: Franka Slothouber

Tip van Franka:

  • Volg je hart, ga na waar het voor jou om draait in de fotografie, waar jij blij van wordt, wat jou persoonlijk raakt en probeer dat in beeld om te zetten. Al het andere is bijzaak.

Fotografie: Franka Slothouber

8 reacties

  1. Wat een mooi en inspirerend verhaal, Franka. De weg naar het fotograferen toe is voor mij zó herkenbaar. Bepaalde dingen niet meer kunnen. En dan proberen iets te vinden wat je blij maakt….waar je je ei in kwijt kunt. Blij én ontroerd worden door de dingen die je in de natuur ziet. Ze vastleggen op jouw manier. Fijn om te lezen. En dan natuurlijk veel complimenten voor de foto’s die je maakt….super. Hoop nog héél veel mooie beelden van jou te zien. Succes en alle goeds daarbij! Groeten,
    Annie

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

8 reacties

  1. Wat een mooi en inspirerend verhaal, Franka. De weg naar het fotograferen toe is voor mij zó herkenbaar. Bepaalde dingen niet meer kunnen. En dan proberen iets te vinden wat je blij maakt….waar je je ei in kwijt kunt. Blij én ontroerd worden door de dingen die je in de natuur ziet. Ze vastleggen op jouw manier. Fijn om te lezen. En dan natuurlijk veel complimenten voor de foto’s die je maakt….super. Hoop nog héél veel mooie beelden van jou te zien. Succes en alle goeds daarbij! Groeten,
    Annie

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: