Menu

Onderdeel van Pixfactory

In de voetsporen van Mendelssohn

Het eilandje Staffa ligt aan de westkust van Schotland en behoort tot de Binnen-Hebriden. Het ligt ongeveer tien kilometer ten zuiden van het grotere eiland Mull. De naam Staffa is van oorsprong Noors (Vikings) en betekent kolom of pilaar. Het onbewoonde eiland, dat slechts 200 bij 600 meter groot is, wordt omringd door kolommen van zwartgekleurd basalt. Op sommige plaatsen zijn door de eeuwenlange eroderende werking van de zee grotten ontstaan.
Staffa met het eiland Mull op de achtergrond.
Staffa met het eiland Mull op de achtergrond. Fotograaf: Leo Vogelenzang

Fingal’s Cave

De grootste grot Fingal’s Cave werd in 1772 ontdekt door de natuuronderzoeker Sir Joseph Banks. De zeegrot ligt aan de zuidkant van het eiland en is 75 meter lang, 14 meter breed, 22 meter hoog en heeft bij eb een diepte (onder water) van 24 meter. In de zomermaanden kunnen toeristen met een bootje vanaf Fionnphort, een havenplaatsje op Mull, langs Staffa varen en als het weer het toelaat voet aan wal zetten. Het kan wel gevaarlijk zijn om de grot binnen te gaan, omdat er regelmatig stukken van de basaltzuilen afbreken en de wet van de zwaartekracht gehoorzamen.

De grootste grot op Staffa is Fingal’s Cave.
De grootste grot op Staffa is Fingal’s Cave. Fotograaf: Leo Vogelenzang

Het fascinerende patroon van hexagonale zuilen is het resultaat van kristallisatie na versnelde afkoeling van lava, tijdens een vulkaaneruptie zo’n 60 miljoen jaar geleden. Meestal gebeurt dit wanneer vloeibare lava plotseling in contact komt met water, zoals zich dat de dag van vandaag voordoet in Hawaï. De snelle afkoeling van hete lava veroorzaakt vaak min of meer zeshoekige scheuren, zoals dat zowel bij Giant’s Causeway, aan de noordoostkust van Ierland als bij Staffa het geval was.

Fingal's cave toen.
Fingal’s cave toen.

Beroemde bezoekers

Componist Felix Mendelssohn bezocht in 1829 Fingal’s Cave en componeerde, geïnspireerd door de bizarre echo’s in de grot, de ouverture ‘Die Hebriden’. Door dit muziekstuk werd Fingal’s Cave populair als toeristische bestemming.

Nog een paar beroemdheden die Fingal’s Cave bezochten zijn de Franse schrijver Jules Verne, die de grot beschreef in zijn boek “De Wonderstraal”, Joseph Mallord William Turner, een Engelse romantische landschapsschilder die in 1832 “Staffa, Fingal’s Cave” schilderde. En in 2009 de Nederlandse natuurfotograaf Leo Vogelenzang.

Fingal's cave nu.
Fingal’s cave nu. Fotograaf: Leo Vogelenzang

Legendarische reuzen

Een legende vertelt dat de Ierse reus Fionn McCumhaill een pad door de zee (causeway) naar Schotland bouwde om zijn Schotse tegenhanger Benandonner te bevechten. Op het moment dat Fionn in Schotland aankomt, ziet hij dat Benandonner nog reusachtiger is dan hijzelf en vlucht terug naar zijn land. Daar aangekomen, achtervolgd door de Schotse reus, laat hij zich door zijn vrouw als baby vermommen. Op het moment dat Benandonner in Ierland aankomt ziet hij de vrouw met de baby en schrikt van de grootte van het kind, aannemend dat de vader van zo’n groot kind vele malen groter en sterker zal zijn dan hijzelf, vlucht hij terug naar Schotland. Op zijn vlucht vernielt hij het pad. Alleen het begin hiervan in Ierland (Giant’s Causeway) en het eind in Schotland (Fingal’s Cave) blijven bestaan.

2 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

2 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: