Menu

Onderdeel van Pixfactory

Natuurlijk Nederland!?

Volgens Den Haag hebben wij het goed in Nederland. We kunnen trots zijn op ons kikkerlandje. Natuurlijk hebben we altijd wel wat te klagen, maar dat is onze volksaard. Is het niet het weer, of het aantal plakken in Rio, dan is het wel dat er ’s zomers zo weinig vogels zijn te fotograferen. Dus als we met onze foto-matties in het veld lopen te zeulen met onze peperdure spullen, verzinnen we altijd wel een onderwerp om eens flink over te zeuren. Het maakt niet uit wat het is. Er kan altijd wel iets beter.
Natuurlijk Nederland (de Groene Jonker, Zevenhoven) Fotograaf: Erik Ruiterman

Veel topscores

We worden regelmatig om de oren geslagen met lijstjes waarop Nederland ‘natuurlijk’ in de hoogste regionen prijkt. Google eens op ‘Nederland scoort hoog’ en je staat versteld. Zo blijken we nummer 3 op een lijstje over Engelse taalvaardigheid, nummer 8 in economische globalisering en nummer 4 op het gebied van computers, internet en telefonie. Het volgen van opleidingen en cursussen? … in de top 5 van Europa. Beloning? … hoog met ook nog eens lage inkomensongelijkheid. Je kunt het zo gek niet verzinnen, zoals breedband, economische stabiliteit, dementiezorg en ‘stekker-auto’s’, of we doen het héél behoorlijk. Onze kinderen behoren tot de gelukkigste ter wereld en in de welvaartsindex staan we op plaats 8. Kortom, wij hebben het niet zo slecht.

Zo dat zet ons weer even met beide benen op de vaak drassige grond. Zulke resultaten halen de angel uit onze tirades over de Haagse bedotterij en leveren de politiek goede vooruitzichten voor de komende kamerverkiezingen. Met zulke lijstjes in je achterzak trek je de kiezer naar je toe. En er is voor iedere partij wel een lijstje te vinden om goede sier mee te maken.

Ronduit belabberd

Is het dan alleen maar halleluja in ons land of hebben we ook nog ‘echte’ redenen om eens lekker te mopperen? Het is des Nederlands om net zo lang te zoeken tot er iets te mopperen valt, en ik zal dit beeld niet te schande maken. Dus… als veeleisende burger wil ik natuurlijk een leven lang kunnen leren. En in het open veld wil ik overal met een 4G verbinding mijn mail kunnen checken om op de hoogte te blijven van de nieuwste topscore-lijstjes. Maar als fervent natuurfotograaf wil ik mij juist laven aan natuurschoon, gedragen worden door het geluid van duizenden vogels en het gefladder van net zoveel vlinders. Ik wil grote aaneengesloten natuurgebieden waar flora en fauna met een ongekende diversiteit gedijen.

En daar wringt ‘m de schoen. Ons land scoort namelijk niet zo goed op het terrein van de groene economie. We doen het zelfs belabberd als het gaat om hernieuwbare energie en scoren ronduit slecht op zaken als schone lucht en zorg om het milieu. We hebben inmiddels een ‘oranje lijst’ met 22 vogelsoorten die op de nominatie staan om de beruchte ‘rode lijst’ te gaan versterken. Maar daar horen we onze politieke vrienden niet zo vaak over. Dit soort resultaten werken slechts op verkiezingscampagnes.

Alles heeft een prijs

Waar ligt dat nu aan? Natuurlijk staan wij als natuurliefhebbers op de bres als het gaat om het belang van de natuur, de zorg voor het milieu en de bescherming van flora en fauna. Daar brengen we tenslotte onze weekenden door en schieten we onze plaatjes. Maar als we willen dat die mogelijkheden blijven bestaan en als het even kan zelfs toenemen, moeten we wel een manier vinden om milieu, natuur en het plezier dat we er aan beleven te financialiseren. Want daar draait het om in onze welvaartsmaatschappij. Alles heeft tegenwoordig een prijs en we praten met elkaar alleen nog over die prijzen en niet meer over de waarde van het onderliggende product of belang. Het gaat niet meer over de gevolgen van de opwarming van onze aardkloot voor ons welzijn, maar over het financiële offer dat we moeten brengen om deze opwarming met één graad te verminderen.

Windmolens en treinen maar nog evenveel CO2 als in 1990.
Windmolens en treinen maar nog evenveel CO2 als in 1990. Fotograaf: Johan van der Wielen

Zo zijn er onlangs drie nieuwe kolencentrales in gebruik genomen waarbij de toegezegde CO2-afvang nog niet is geregeld. Een vertraging in de vergunningafgifte, aldus Den Haag. Het gevolg van economische afwegingen rondom de keuze van een leeg aardgasveld onder de Noordzee. En ondertussen stoten wij gemiddeld nog evenveel CO2 uit als in 1990, terwijl we in de veronderstelling verkeren dat we lekker energiebewust bezig zijn.

Kiezen

Volgens Den Haag hebben we het goed in Nederland en kunnen we best trots zijn op ons kikkerlandje. Op vele gebieden ben ik geneigd om ze gelijk te geven, maar als het om het milieu gaat bieden ze mij weinig reden om trots te zijn. Met het huidige, weinig voortvarende beleid gaan we het smelten van de ijskappen natuurlijk niet tegenhouden. En wordt onze doorgaans drassige grond nog véél drassiger. Misschien moet ik als natuurliefhebber hier in mijn stemgedrag méér rekening mee gaan houden…

Geef een reactie

19 reacties

  1. Probleem zit niet bij de regering. Of bij de multinationals. Of bij… Het probleem zit bij onszelf, de rest is een afgeleide. Wij vinden het inmiddels volstrekt normaal dat je enorme flatscreen tv’s kunt kopen voor 299,-. Of broeken voor 19,95 of… Dat al die consumer goods ook ergens moeten worden gemaakt, over enorme afstanden vervoerd en dat allemaal tegen minimale kosten die over het algemeen niet goed samengaan met zorg voor mens en milieu vinden we op dat momenten klaarblijkelijk even iets minder belangrijk…

    1. Hallo Hans, Bedankt voor je reactie. Je snijdt een terecht punt aan. Wij consumenten stimuleren met ons gedrag ook niet de zorg voor het milieu. In die zin doen we het niet beter dan ons kabinet. Misschien is het een onterechte verwachting van mijn kant, maar ik denk dat wat voorbeeldgedrag vanuit een ‘groener’ kabinetsbeleid, met allerhande stimuleringsmaatregelen, in ieder geval (een deel van) ons consumenten bewuster kan maken van de consequenties van ons consumptiegedrag. En dan snijdt het mes aan twee kanten.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

19 reacties

  1. Probleem zit niet bij de regering. Of bij de multinationals. Of bij… Het probleem zit bij onszelf, de rest is een afgeleide. Wij vinden het inmiddels volstrekt normaal dat je enorme flatscreen tv’s kunt kopen voor 299,-. Of broeken voor 19,95 of… Dat al die consumer goods ook ergens moeten worden gemaakt, over enorme afstanden vervoerd en dat allemaal tegen minimale kosten die over het algemeen niet goed samengaan met zorg voor mens en milieu vinden we op dat momenten klaarblijkelijk even iets minder belangrijk…

    1. Hallo Hans, Bedankt voor je reactie. Je snijdt een terecht punt aan. Wij consumenten stimuleren met ons gedrag ook niet de zorg voor het milieu. In die zin doen we het niet beter dan ons kabinet. Misschien is het een onterechte verwachting van mijn kant, maar ik denk dat wat voorbeeldgedrag vanuit een ‘groener’ kabinetsbeleid, met allerhande stimuleringsmaatregelen, in ieder geval (een deel van) ons consumenten bewuster kan maken van de consequenties van ons consumptiegedrag. En dan snijdt het mes aan twee kanten.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Erik Ruiterman

Erik Ruiterman

Erik Ruiterman houdt van vogels en fotograferen dus werd hij een enthousiast natuurfotograaf, houdt van schrijven dus werd hij blogger en moet ook nog eten dus is hij daarnaast zelfstandig adviseur.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: