Hij is good looking, authentiek en standvastig, dat wel, maar ook een kouwe kikker en bovendien toont hij nauwelijks emoties. Blijkbaar kan hij daar niet over praten en lijkt zo wel van steen. Altijd dat ergerlijke zwijgen. Praat eens! Zeg me wat je voelt! Hoe vaak heb ik hem dat niet toegeschreeuwd? Nee, zijn gevoelens brengt hij niet onder woorden. Nu niet en nooit niet. Ik kan hem niet veranderen.
Achteraf zijn we te verschillend, uit ander hout gesneden, botsende verwachtingen, onze idealen sluiten blijkbaar niet aan. Toegegeven, ik ben een schijterd, een rauwe schreeuwerd en opvliegerig. Vaak letterlijk.
Waar ben ik ooit aan begonnen? Waarom ben ik op hem gevallen? Is er een tijd geweest dat we wel communiceerden? Elkaar liefhadden? Elkaar beminden? Ik weet het niet, ik weet het echt niet.
Geen idee wat er in hem omgaat. Waar is het fout gegaan? Heeft hij een ander? Vindt hij mij nog wel aantrekkelijk? Eerlijk, ik kan het je niet vertellen. Hij ziet mij niet eens meer staan en kijkt langs me heen. Wat bindt ons nog? Hij leeft in zijn eigen wereldje. Dit breekt onze relatie nu op. Hoe zal ik eindigen?
Zal ik mijn OUDE liefde VERLATEN?
2 reacties
Meesterlijk verhaal, erg humoristisch
Tip: zoek hulp..! ??