Pak een willekeurige winterse ansichtkaart. Vrijwel zeker staat er een strakblauwe hemel boven het winterse sneeuwtapijt. Natuurlijk zijn we onder dit soort omstandigheden graag buiten, maar of die blauwe lucht nu zo fijn is?
Allereerst schijnt onder dergelijke omstandigheden natuurlijk de zon. Sneeuw en zon gaan niet samen, ook niet bij temperaturen onder nul. De schoonheid van fraaie details, zoals sneeuw op ieder takje, gaat snel verloren.
De kleur blauw vormt het volgende ‘probleem’. In een kleurloze wereld gaat alle aandacht naar datgene dat wel kleur heeft, in dat geval de lucht. Daar gaat je zorgvuldig gekozen compositie. Fotografeer je met een blauwe hemel, geef deze dan zo min mogelijk ruimte in de foto.
Onder grijze omstandigheden is er niets dat afleidt. De sneeuw is wit, de lucht is lichtgrijs, alles draait nu om karaktervolle elementen in het landschap, zoals kale bomen en smeltpatronen rondom een wak. Je krijgt als het ware een blanco vel papier, waarop je je onderwerp kunt afbeelden, een luxe! Zet een foto eventueel om naar zwart-wit, zodat ook daadwerkelijk niets mee afleidt. Niet overtuigd? Ik gaf een aantal jaar geleden een boek uit dat vrijwel geheel is samengesteld met foto’s gemaakt onder dergelijke omstandigheden: ‘Eenzaam, beelden uit de Peel’.
Geef een reactie