Deens lepelblad is een zogenaamde pekeladventief. Een adventief is een plant of dier, die door menselijke toedoen op een andere plek is terecht gekomen en zich daar vestigt. Bij een pekeladventief is de oorzaak van de verschuiving het strooien van zout op de wegen. Als je de verspreidingskaart van Deens lepelblad van 10-15 jaar geleden bekijkt, dan zie je het patroon van de snelwegen op het kaartje terug! Inmiddels is de soort zo uitgebreid, dat hij ook langs kleinere wegen algemeen voorkomt en is dat effect verdwenen.
Het is niet de enige soort die dit gedrag vertoont. Een andere bekende pekeladventief is hertshoornweegbree, dat je vaak in gezelschap van Deens lepelblad tegenkomt. Deze soort is alleen wat minder opvallend, met zijn groene bladeren en bloemen. Een ander voorbeeld is mooi roze gekleurde engels gras, dat op enkele plaatsen langs de A1 groeit en zich daar nog steeds uitbreidt.
Het beste laat Deens lepelblad zich zien in het vroege voorjaar. Eind maart, begin april begint de bloei. In het begin is de plant nog erg laag en zie je massale bloemenzee als witte plakkaten langs de weg. Daar waar het groeit, is de door strooizout verontreinigde zone te herkennen.
Het plantje zelf is klein en eenvoudig van bouw. Vier witte bloemblaadjes en zes meeldraden, een volwaardig lid van de kruisbloemenfamilie waar ook bekende planten als vroegeling, koolzaad, pinksterbloem en herderstasje toe behoren. De blaadjes zijn ruitvormig tot pijlvormig en nogal vlezig. Een aanpassing van veel zoutminnende planten om zoveel mogelijk vochtomtrekking door het zoute milieu tegen te gaan.
