Levermossen danken hun naam aan de lobbige structuur van het plantenweefsel, zoals bij een lever. Voor plakkaatmos geldt dat zeker ook. Dikke groene plakkaten vormt het op de steile kantjes langs het water. Niet zo opvallend, je loopt er zo voorbij. Maar als je zo’n plek vindt, onthoudt hem dan om in het vroege voorjaar eens terug te komen. Want dan komen de sporendragers uit.
De sporendragers van levermossen zien er heel anders uit dan bij gewone mossen. Bij de meeste soorten bestaat het uit een witte steel met een zwarte knop. Een soort versnellingspook. Onder die zwarte knop zit het geheim, daar rijpen de sporen. Als de steel lang uitgegroeid is, barst de knop open in vier kleppen. Een soort kruis. Daaruit komt de bruinige sporenmassa vrij, dat er uitziet is als een lichtbruin pluisje. De wind verspreidt de sporen verder.
Opmerkelijk is de vorm van “een knop op een steeltje” die bij heel veel levermossen voorkomt, met uitzondering van het zeer algemene parapluutjesmos. Daar hangen de sporendragers onder de baleinen van de paraplu.
4 reacties
Hoi Ron, bij ons groeit het gewoon in de tuin. Wij hebben een bostuin en proberen de bodem te laten begroeien met sterretjesmos en zitten eigenlijk niet te wachten op die plakkaten plakkaatmos, door die bladstructuur verstikt het het sterretjesmos. Vinden wij wel jammer. Groet Hanneke
Dag Hanneke, in tuinen vind je ook vaak parapluutjesmos, dat flink kan overheersen met plakkaten. Vaak neemt het af als de grond tot rust komt. Dan krijgt gewoon mos meer kans. Succes met de tuin! Groet, Ron
Ron laat ik nu altijd gedacht hebben dat dat gedrongen kantmos is…Wat zijn de verschillen?
Ha Nel. Gedrongen kantmos is veel kleiner, groeit op dood hout en heeft blaadjes. Plakkaatmos leeft op steilkantjes, heeft lobben en veel langere sporenkapsels. De vorm van de “versnellingspookjes” lijkt wel op elkaar! Groet, Ron