Menu

Onderdeel van Pixfactory

Tips voor het fotograferen van stuifzand

Bij een woestijn denk je al snel aan Afrika, maar wist je dat de grootste woestijn van Europa zich in Nederland bevindt? Het Kootwijkerzand en de Loonse en Drunense Duinen pretenderen beide de grootste te zijn. Wie er ook ‘wint’, in beide gevallen is er sprake van een grote zandbak, maar wel een zandbak die onder druk staat, maar daarover zo meer. Tips voor het fotograferen in onze eigen woestijnen:

  • Leeeeg, is een heerlijk kenmerk van stuifzanden, maar voorkom dat het té leeg wordt. Veel heb je niet nodig, een mooi detail in de voorgrond is genoeg. Dit kunnen ribbels zijn in het zand, grasjes of (korst)mossen. Vooral die laatste zijn buitengewoon fotogeniek, zeker ook in de winterperiode wanneer de kleur vaak het mooist is. Daarom fotografeer ik vaak langs de randen van het stuifzand, wel de openheid, maar toch het detail in de voorgrond. Eén van de mooiste voorgrondelementen is tankmos, ofwel grijs kronkelsteeltje. In het Duits heet dit plantje heidepest en dat is niet voor niets. Het groeit onder de moeilijkste omstandigheden en is in staat om in een razend tempo hele stuifzandgebieden te overwoekeren… Voor de fotograaf is het echter een mooi plantje, omdat er allerlei barsten en patronen in het mos ontstaan.
Grasjes zorgen voor detail in de voorgrond, terwijl de den een krachtige blikvanger vormt. Fotograaf: Bob Luijks
  • Stuifzandgebieden zijn populair bij mensen en dat blijkt ook wel als je er rondloopt. Werkelijk op iedere meter staan voetstappen. De minste voetstappen heb je na veel wind in een droge periode. In de herfst waait het vaak hard, maar regent het ook meer, waardoor het zand weer minder snel stuift… Natuurlijk kun je de voetstappen ook in je voordeel gebruiken.
Net te veel voetstappen graag… Fotograaf: Bob Luijks
  • Stuifzandgebieden hebben een eigen, zeer extreem klimaat. Het zand laat het regenwater gemakkelijk door, waardoor het er vooral erg droog is. In de winter en ’s nachts koelt het flink af terwijl het op een zonnige zomerdag bloedheet wordt. Alleen specialisten houden het in een dergelijke omgeving uit, zoals blauwvleugelsprinkhaan en zandloopkever. Hou dan ook zeker oog voor de kleine dingen in de grote wereld.
Bastaardzandloopkever. Fotograaf: Bob Luijks
  • Stuifzand is constant in beweging. Dat betekent dat de aanwezige bomen het zwaar hebben. Soms zitten ze tot hun kruin in het zand (de boom lijkt een struikje), dan weer liggen de wortels bloot omdat al het zand weggeblazen is. Als fotograaf biedt dit extra mogelijkheden. Probeer niet altijd de gehele boom op de foto te zetten, maar leg de nadruk op de essentie.
Bomen op het stuifzand hebben een hard bestaan en zijn daarom des te interessanter als onderwerp. Fotograaf: Bob Luijks
  • Eveneens door de constante beweging is er altijd sprake van een interessant (micro)reliëf. Door te fotograferen bij zonsopkomst of -ondergang krijg je lange schaduwen, waardoor het reliëf beter opvalt.
Door de laagstaande zon valt ieder beetje reliëf op. Fotograaf: Bob Luijks

 

Geef een reactie

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Wellicht ook interessant voor u