Menu

Onderdeel van Pixfactory

Vestrahorn, op zoek naar orde in de chaos

Het is half maart, samen met twee collegafotografen maak ik IJsland onveilig. Van een echte winter is geen sprake, maar naarmate we verder rijden begint het landschap er toch wat winters uit de zien. De bergen rondom Höfn zien er prachtig uit en zwarte duinen wisselen af met besneeuwde vlaktes. Hoewel het al later op de ochtend is, blijft het licht mooi zacht. Een prachtige wolkenlucht maakt het plaatje compleet. De spanning stijgt, want bij het aanschouwen van al dat moois krijg ik het warm.
Het gemarmerde patroon van sneeuw en zand neemt de kijker mee het beeld in. De duintoppen fungeren als accenten en laten het oog rondspringen. Fotograaf: Bart Heirweg

Zwarte duinen

Ik wandel door het gebied op zoek naar dé foto. Maar dat is best lastig, want het half besneeuwde duinlandschap is vrij druk en ik heb het moeilijk om een rustig beeld te maken. Achter mij hangt een donkere dreigende wolkenlucht die zorgt voor dramatiek in het beeld. Met een 1 stops hard grijsverloopfilter houd ik de belichting onder controle. Zo blijft de prachtige textuur in de wolken behouden en zit er nog voldoende detail in de zwarte duinen in de voorgrond. Een hard grijsverloopfilter is in deze situatie ideaal, want de horizon is perfect recht en er steken geen objecten bovenuit. Bovendien bereik je met een hard grijsverloopfilter vaak een natuurlijker resultaat. De lucht wordt immers gelijkmatig gefilterd. Bij een zacht grijsverloopfilter krijg je vaak een ongelijke verkleuring van de lucht, omdat het filter bovenaan meer licht filtert dan in het midden.

Een donkere wolkenlucht zorgt voor extra dramatiek in het beeld.
Een donkere wolkenlucht zorgt voor extra dramatiek in het beeld. Fotograaf: Bart Heirweg

Vestrahorn

Ik ben uiteraard niet enkel gekomen voor de zwarte duinen, want die vind je op veel plaatsen in IJsland. Ik wil vooral beelden maken van de imposante kaap Vestrahorn die er de omgeving domineert. Ik slenter verder over de duinen, maar het valt niet mee om een gestructureerde en overzichtelijke compositie te maken.

Vestrahorn
Het chaotische duinlandschap maakt de beelden druk en onoverzichtelijk. Fotograaf: Bart Heirweg

Ik besluit om de duinen even links te laten liggen en in de buurt van het water te fotograferen. Het is laagtij en op het strand staat nog een paar centimeter water. Er ontstaan prachtige reflecties. Ik neem een laag standpunt in om de reflectie optimaal tot haar recht te laten komen. Wanneer je reflecties fotografeert dan plaats je de horizon doorgaans in het midden om de symmetrie in het beeld extra te benadrukken. Maar ik hou ervan om de regeltjes af en toe eens te negeren en plaats de horizon uit het midden, zodat een meer dynamisch beeld ontstaat. Een grijsverloopfilter is in deze situatie niet nodig. Wanneer je reflecties fotografeert is het contrastverschil tussen de lucht en de voorgrond meestal niet zo groot. Wanneer je toch grijsverloopfilters gebruikt dan worden de reflecties vaak te licht en dat oogt erg onnatuurlijk.

Vestrahorn
Een laag standpunt doet de reflectie optimaal tot haar recht komen. Door de horizon niet in het midden te plaatsen, wordt het beeld dynamischer. Fotograaf: Bart Heirweg

Laat de omgeving tot je spreken

Ondertussen willen mijn collega’s naar een andere locatie. Ze vinden de omgeving te druk en het lukt hen niet om leuke beelden te maken. Gelukkig kan ik hen overtuigen om nog een uurtje te blijven. Hoewel ik het ultieme beeld nog niet heb gemaakt, voel ik dat er meer in zit. Het proces van rondwandelen en de omgeving verkennen is erg belangrijk. Je moet het landschap voelen en tot je laten spreken. En nog voor ik het goed besef ben ik de foto van de dag aan het maken. De compositie klopt perfect. Een half besneeuwd duin zorgt voor een binnenkomende lijn en stuurt het oog van de kijker. De duinen zitten minder dicht en het beeld blijft rustig. Bovendien zorgen de kleine heuveltjes voor extra accenten in het beeld en laten het oog rondspringen. Aan de horizon tekent de majestueuze kaap zich af. Door de wind krijgt de sneeuw een gemarmerd zwart-wit patroon: een leuke extra in deze foto.

Vestrahorn
Voor ik het goed besef ben ik de foto van de dag aan het maken. Fotograaf: Bart Heirweg

Ik sleutel verder aan de compositie en kies uiteindelijk voor een 4×5 uitsnede omdat deze compositie nog iets beter werkt. Dergelijke uitsnedes probeer ik meteen in het veld toe te passen en niet achteraf te croppen op de computer. De Nikon D800-reeks laat immers toe om de verhoudingen van het beeld in live-view aan te passen. Zo zie je meteen hoe het beeld er zal uitzien in een 4×5 verhouding. Dat is handig om zo meteen de juiste beslissingen te maken in het veld. Een polarisatiefilter brengt de finishing touch en accentueert de goudgele grassen en de blauwe wolkenlucht.

Het gemarmerde patroon van sneeuw en zand neemt de kijker mee het beeld in. De duintoppen fungeren als accenten en laten het oog rondspringen.
Het gemarmerde patroon van sneeuw en zand neemt de kijker mee het beeld in. De duintoppen fungeren als accenten en laten het oog rondspringen. Fotograaf: Bart Heirweg

Moraal van het verhaal

Gun jezelf de tijd om de omgeving te verkennen en tot je te laten spreken en geniet van het landschap. Dit proces is noodzakelijk om foto’s ‘te leren zien’. Denk niet te snel: het uitzicht is chaotisch of de omstandigheden vallen tegen. Probeer met een open geest de omgeving te benaderen en maak verschillende (test)foto’s. Die zullen je helpen om de juiste compositie te vinden. Lukt het niet meteen? Blijf dan rustig en probeer iets anders. Voor je het goed beseft ben je de ultieme foto aan het maken, want vergeet niet: overal zijn leuke beelden te maken voor wie het wil ‘zien’.

Eén reactie

  1. Mooi om je denk- en fotoproces te kunnen meebeleven. En wat een prachtig eindresultaat!
    Persoonlijk vind ik overigens de één na laatste uitsnede het mooist, bij de 4×5 vind ik jammer dat zowel het rechter duintje als de Vestrahorn net aangesneden zijn.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

Eén reactie

  1. Mooi om je denk- en fotoproces te kunnen meebeleven. En wat een prachtig eindresultaat!
    Persoonlijk vind ik overigens de één na laatste uitsnede het mooist, bij de 4×5 vind ik jammer dat zowel het rechter duintje als de Vestrahorn net aangesneden zijn.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: