Het onderscheid met sneeuwklokjes is bij nadere beschouwing niet erg moeilijk. De lenteklokjes zijn forser en hebben een rozet van heldergroene glimmend bladeren, het sneeuwklokje heeft grijsgroen blad. Op de zes gelijkvormige bloemdekbladen zitten geelgroene vlekken, die meteen duidelijk maken dat het een andere soort is dan het overbekende sneeuwklokje.
De bloemen staan meestal alleen, bij uitzondering met twee bij elkaar. Hierin lijkt het lenteklokje op het sneeuwklokje. Maar er is ook nog een zomerklokje: dat lijkt best veel op het lenteklokje maar daar staan er altijd meer bloemen bij elkaar. En uiteraard bloeit het (veel zeldzamere) zomerklokje net weer wat later, van april tot juni.
Heel algemeen komt het lenteklokje niet voor. Maar bij de buitenplaatsen waar hij voorkomt, daar kan hij talrijk zijn. Van oorsprong is het lenteklokje wel een wilde inheemse plant, maar hoogst waarschijnlijk zijn die oorspronkelijke vindplaatsen allemaal verdwenen. Wat overblijft zijn dus de verwilderde stinzenplanten.
