Eiland hoppen door het ecologisch Walhalla van de Filipijnen

Ken je dat? Je ziet iets op tv en je krijgt direct het gevoel dat je dat zelf ook wilt zien, ruiken, proeven, aanraken, en beleven.
In mijn geval zag ik de serie ‘Wie is de Mol?’ editie 2014 die voor het grootste deel in de Filipijnen was opgenomen. Nu was ik al fan van het Aziatische continent, maar de natuur, de cultuur en het katholicisme, de bouwstijl en het sympathieke overkomen van de Filipijn die mij via de tv serie voorgeschoteld werden maakten direct een verpletterende indruk op mij.

Op de kaart zie je de eilanden die we bezocht hebben. Deels zijn we al vliegend van eiland naar eiland gehopt en deels per ferry. Klik op het icoontje linksboven en er verschijnt een genummerde legenda in de kaart.

Wel of geen keuzestress?

Hoe maak je nu een keuze uit 7000 eilanden om te bekijken? Bij nader inzien was dat voor ons niet al te moeilijk. Voor een deel van de Filipijnen geldt een negatief reisadvies door politieke onrust en risico op ontvoering. Een deel is niet bepaald makkelijk bereikbaar binnen het tijdsbestek dat wij aan vakantiedagen aan deze reis te besteden hadden. En over een deel van het land is geen reis- c.q. toeristische informatie te vinden. Al deze gebieden vielen voor ons af. En bezoek aan het eiland Leyte stond al vast vanwege het opzoeken van bekenden.

Eerste kennismaking met de Filipijnen op Bohol

Onze eerste bestemming was Bohol. Dit eiland staat bekend om de prachtige duiklocaties aan de zuidwestzijde, de Chocolate Hills en de Tarsiers c.q. spookdiertjes. Het is qua toerisme wel in trek maar niet superdruk.

Als uitvalsbasis kozen we een resort aan een rivier in het zuiden van het eiland. Ons idee achter deze locatie was dat het minder bezocht zou zijn door toeristen dan de duiklocaties. En van hieruit waren alle bezienswaardigheden waar we naar toe wilden goed te bereiken.

De Chocolate Hills zijn toch wel dé bezienswaardigheid van Bohol. Op een vrijwel vlak plateau verrijzen in een gebied van meer dan 50 vierkante kilometer 1268 vrijwel gelijkvormige heuvels van circa 30 tot 50 meter hoog. Ze zijn grotendeels begroeid met gras dat tijdens het droge seizoen een bruine tint krijgt. De heuvels doen dan enigszins denken aan reusachtige chocoladebergen. Wij waren hier nét na het natte seizoen waardoor de heuvels nog groen waren. Maar niet minder mysterieus.

Tarsier of spookdiertje is hét symbool van Bohol. Buiten de Filipijnen komen deze diertjes alleen voor op Celebes, Sumatra en Borneo. Bij de Phillipine Tarsier Foundation zijn een aantal diertjes te zien in een beschermde omgeving. In een beperkte tijd, onder begeleiding en op afstand mag je ze bekijken en fotograferen (zonder flits!). Wat zijn ze indrukwekkend en prachtig met hun enorme grote ogen en piepkleine grijphandjes.

Familiebezoek op Leyte

Hoe bijzonder is dat: een paar dagen logeren bij een lokale familie en samen met hen optrekken?
Toen een collega hoorde van onze reisplannen bood hij aan een bezoek te regelen bij zijn Filipijnse familie. Zo zouden we kunnen proeven van het lokale familieleven. De wederkerigheid zat ‘m in wat inkomsten voor deze familie en hen betrekken bij onze uitjes op het eiland. Zo kom je in een korte tijd toch heel wat te weten van de dagelijkse beslommeringen van deze mensen en hun omgeving.

De dynamiek van hoofdeiland Luzon

Luzon is het grootste eiland van de Filipijnen en huisvest de helft van alle inwoners van het land. De hoofdstad Manilla ligt centraal op het eiland. Luzon is een gebied van extremen: het heeft het grootste meer van het land, een aantal beruchte vulkanen, de langste rivier en wereldberoemde rijstterrassen. Onder begeleiding van een privé chauffeur en gids zijn we van bezienswaardigheden Manilla en vulkaan Pinatubo naar Banaue, Batad, Bangaan, Bay-Yo rijstterrassen, Bontoc, Sagada, Baguio en weer terug naar Manilla gereden. Doordat we privé reisden had ik veel gelegenheid te fotograferen.

Fotografie-uitrusting: voor mij heeft het op een rondreis waar het vooral om cultuur en natuur gaat geen zin een hele verzameling aan foto-apparatuur mee te nemen. Ik hou het dan bij een spiegelreflex, een 28-300 mm zoomlens, een 16-35 mm groothoeklens, wat filters en een licht reisstatief.

Chillen op Siquijor

Om een beetje bij te komen van de dynamiek van Luzon, reisden we door naar het eiland Siquijor. Een eiland waar vooral strandvakanties gevierd worden, maar dat niet hele interessante toeristische bezienswaardigheden heeft. We verbleven in een resort, wat ons bij nader inzien niet erg beviel. Té steriel, gezapig, pas getrouwde stelletjes en veel oude dikke mannen met jongere Filipijnse vrouwen (niet té jong, overigens).

Negros

Negros is het vierde grootste eiland van het land maar ook één van de meest ongerepte en minst bezochte. Naast dat Negros een weelderige natuur heeft, is het eiland ook zeer de moeite waard voor vogelaars.
Op dit eiland hadden we gids/fotograaf Jac Señagan een hele dag ter beschikking, die ons meenam naar de mooiste locaties van Negros. Jac zelf is professioneel gids, vogelaar en vogelfotograaf en neemt met grote regelmaat vogelaars mee op zoek naar exotische vogels.

Een kleine collectie foto’s uit de enorme verzameling vogelfoto’s die Jac Señagan op Negros gemaakt heeft.

Coron als sluitstuk

Dit eiland had voor ons dé romantische afsluiting van onze reis moeten worden. Een prachtige omgeving, daar niet van. In deze regio wordt Expeditie Robinson opgenomen. Maar het gebied is ook ontdekt door Chinese vakantiegangers. En die golven in grote groepen als een soort Sunami over de bezienswaardigheden. Ook is duidelijk te zien dat het landschap en de koraalriffen zwaar te lijden hebben onder toerismedruk. De riffen gaan onder meer kapot aan afval en de grote hoeveelheden zonnebrand dat dagelijks door snorkelaars op het water achter gelaten wordt.

Filipijnen, een prachtig land met geweldig mooie natuur en veel tegenstellingen. Een reis voor ons om nooit meer te vergeten. Helaas zijn interessante bezienswaardigheden nogal eens overlopen. Vaak door de eigen bevolking, maar ook door Chinese toeristen. Hongkong ligt namelijk maar op een paar uurtjes vliegen. Kun je tegen de drukte en/of heb je de tijd de écht rustige plekjes op te zoeken, dan is het nóg meer een fantastisch land om te bezoeken.

Wil je ook lezen over onderwaterfotografie in de Filipijnen? Bekijk dan eens het artikel van Eric Gibcus: ‘De kleine onderwatermonsters van de Filipijnen‘.