Menu

Onderdeel van Pixfactory

Fotobespreking thema water: Albert en Bianca

In deze derde fotobespreking in het thema Water geeft Henri van Vliet zijn visie over een tweetal beelden. Hij gaat daarbij dieper in op het dynamisch bereik en scherpere foto's bij macro.
Canon EOS 550D Fotograaf: Albert Mouw

Albert Mouw

Inhoud en impact

Op het juiste moment op de juiste plaats zijn is het allerbelangrijkst in de fotografie. Deze opname laat een mooie zonsondergang (?) zien, waarbij de zon ongehinderd achter de horizon kan verdwijnen. De lucht laat mooie wolken zien die heerlijk reflecteren in het rimpelende water. De stenen waaruit de wal bestaat vormen een mooi kader en een inlopende lijn waardoor de foto nog dynamischer wordt. De koele tinten zullen straks als de zon nog verder zakt een stuk warmer worden. En als de zon helemaal is verdwenen begint het voor de fotograaf pas echt. Nu ontstaan vaak de allermooiste kleuren. Je zal dan echter wel rekening moeten houden met behoorlijk lange sluitertijden.

Als jij tijdens zonsopkomst of zonsondergang met je camera, een groothoeklens, een deugdelijk statief en een thermosfles met koffie bij een wateroppervlak staat heb je het volgens mij aardig begrepen. Voor een fotograaf zijn dit namelijk de mooiste momenten van de dag. Het licht verandert elke paar minuten en dat vraagt nogal wat van je. Je zal moeten inspringen op de intensiteit van het zonlicht. Zolang de zon achter een wolk zit of net achter de horizon verdwijnt is er niets aan de hand, maar wanneer hij recht in de lens kan schijnen heb je al gauw een probleem. Het dynamisch bereik van je camera kan het grote contrast in lichtintensiteit niet weergeven. De zon zal te licht worden of je voorgrond zal zwart worden. Zo’n zwarte voorgrond kan soms goed uitvallen wanneer je een mooi silhouet kan laten zien van bijvoorbeeld een boom of boot. De te lichte lucht en zon is maar zelden mooi.

Techniek en nabewerking

Zoals je ook bij deze opname kan zien is de zon soms spelbreker. Het licht is dan zó fel dat deze als uitgebeten wit in de opname komt. Deze bevat geen informatie en zal ook in de nabewerking geen detail meer laten zien. Een beetje uitgebeten wit is meestal niet erg en de te witte omgeving van de zon kan je (wanneer je in RAW fotografeert) vaak nog wel goed krijgen door de ‘hooglichten’ wat terug te schuiven. Beter is het echter om het te voorkomen.

Er zijn een aantal methodes om zowel de lucht als de grond juist te belichten. De eenvoudigste manier is met een grijsverloopfilter. Dit filter is donkerder aan de bovenkant en doorzichtig aan de onderkant waardoor het contrastverschil tussen lucht en voorgrond vermindert. Een andere methode is het maken van een HDR (High Dynamic Range) foto. meerdere foto’s met verschillende belichting en deze dan in een fotobewerkingsprogramma samen te voegen. Bij veel moderne camera’s kan de camera dat zelf en komt er wat dat betreft geen bewerkingsprogramma meer aan te pas.

Je zou deze opname nog iets krachtiger kunnen afwerken door iets meer lokaal contrast toe te voegen en de foto heel iets donkerder te maken. Uiteraard is je eigen smaak hierbij graadmeter.

Los van de wat overbelichte zon is het een prachtige opname.

Compositie

Wat compositie betreft valt er weinig op aan te merken, die is wel overwogen en volgt de regels die hiervoor gelden keurig op. De horizon ligt op twee/derde en er zit een mooie diagonale lijn in. Door deze compositie ontstaat er diepte in de foto en dat maakt het een knappe opname.

Bianca Nieuwkerk

Canon 60D, 100 mm macro f 2.8 L.
Canon 60D, 100 mm macro f 2.8 L. Fotograaf: Bianca Vermeer

Inhoud en impact

Deze foto trekt de aandacht omdat het misschien niet meteen duidelijk is waar we naar kijken. Als je niet zou weten dat dit een in ijs gevat verdord boomblaadje is zou je je misschien afvragen waar we hier naar kijken. De fotograaf kiest er voor slechts details te tonen. Ze geeft niet te veel weg. Als toeschouwer zie je warme en koude kleuren. Je ziet vormen en luchtbelletjes. Misschien denk je eerder aan spinrag en ochtenddauw? Aan plantenspuit of bruisend water ? 7-up of champagne? De foto is wat dat betreft niet helemaal duidelijk. Maar eigenlijk is dat juist de kracht van deze opname. Je weet niet meteen waar je naar kijkt. Hierdoor ga je op zoek. En dat triggert je fantasie. Ik vind het knap als je dat met een foto kan bereiken.

Techniek

Hoewel ik het dus een erg goed onderwerp vind, en de foto in veel opzichten prima is, zie ik toch ook wel een punt voor verbetering: Met name de scherpte laat wat te wensen over. Ik wil je aanraden zo veel mogelijk gebruik te maken van een statief of rijstzak. Je voorkomt daardoor dat je je camera beweegt tijdens het fotograferen. Als je er toch voor kiest uit de hand te fotograferen probeer dan steun te vinden voor je lens. Dat kan van alles zijn als het er maar voor zorgt dat je je lens minder beweegt. Uiteraard zet je in dit geval de stabilisatie van je lens aan. Deze maakt de kans op scherpe foto’s ook een stuk groter. Je kan vervolgens scherp stellen op het verdorde blaadje, of op de luchtbelletjes in het ijs. Bij deze foto is het wat moeilijk te zien waar je voor gekozen hebt. Ik vermoed op het blaadje, want dit lijkt wat scherper. Persoonlijk zou ik beide scherp willen zien. Dat kan door een kleiner diafragma te kiezen.

Je schrijft dat je gebruik hebt gemaakt van een Canon 100 mm macro F2.8 en de foto uit de hand hebt genomen. Met deze macrolens kan je dicht op je onderwerp kruipen. Je kan zelfs op zo’n 30 centimeter nog scherpstellen. Als je dat doet en je kiest voor een groot diafragma (f/2.8) zal er maar weinig scherptediepte zijn. Als je zowel het blaadje als de belletjes zo veel mogelijk scherp wil hebben kan je misschien voor een kleiner diafragma kiezen (f/11 of kleiner).

Bij macrofotografie kan je er voor kiezen handmatig scherp te stellen. Je zet dus de AF (autofocus) van je lens op MF (manueel focus). Vooral bij onderwerpen die niet bewegen is dat de handigste manier om de scherpte precies daar te leggen waar jij dat wil. Zelf maak ik hiervoor doorgaans gebruik van het live-view scherm op mijn camera. Ik kan, wanneer ik dit activeer, precies zien waar ik scherpstel. Dit vlak kan ik zelfs nog 5 of 10 keer vergroten zodat ik nog nauwkeuriger kan werken. Dit is vooral bij heel kleine onderwerpen en weinig scherptediepte een fijne manier. Nadeel is wel dat de accu van je camera door het langdurig gebruik van live view wat sneller leeg raakt.

Lees ook dit artikel over scherpere macrofoto’s eens door, staat vol tips

Leuk dat je dit beeld voor deze fotobespreking hebt aangeboden, hopelijk kan je iets met de tips

Eén reactie

  1. Dankjewel voor deze uitgebreide feedback! Goed verwoord en ik ga zeker met je tips aan de slag!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

Eén reactie

  1. Dankjewel voor deze uitgebreide feedback! Goed verwoord en ik ga zeker met je tips aan de slag!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: