Menu

Onderdeel van Pixfactory

Hoe maak je een solargraph?

Wetenschap is voor iedereen binnen handbereik. Voor een habbekrats kun je een schitterende foto maken van de ster die ons dagelijks verwarmt: onze zon! Enig geduld is vereist; voor een mooie solargraph geldt een sluitertijd van 6 maanden.
De baan van zon aan de hemel tussen 21 dec en 21 juni - Solargraph. Fotograaf: Jan Koeman

De solargraaf aan het werk

De solargraaf bedrijft een fraaie mix van natuurkunde, scheikunde, astronomie, fotografie en kunst.
Wie elke dag goed naar de baan van de zon kijkt, ziet dat de zon elke dag zich anders beweegt aan de hemel. Natuurlijk is het niet de zon die beweegt, maar draaien wij op de aarde in een jaar een rondje om de zon. De schuine stand van de aardas zorgt ervoor dat de zon op wisselende hoogte boven de horizon staat. Deze ‘beweging’ van de zon is vast te leggen met een foto.

Pinhole camera aan het Zeeuws archief
De speld geeft de plek van het gaatje (pinhole) aan.

Maar dat kan niet met een standaard fotocamera; je moet er speciaal een camera voor maken. Gelukkig is het niet duur; als body van de camera gebruik je een leeg bier/frisdrankblikje. In verband met de hoogte van de zonnebaan werkt een 50cl beter dan een 33cl blikje. Met dit blikje maak je een gaatjescamera, of ´pinholecamera´ (pinhole = speldeprik).

Wat heb je nodig voor een solargraph?

Om een solargraph te maken heb je een leeg blikje, een velletje lichtgevoelig fotopapier, een speld en duct tape nodig. Je opent het deksel van het blikje met een blikopener. Daarna maak je de binnenkant goed schoon.

6 maanden later
6 maanden later

Dan ga je de doka (donkere kamer) binnen. Je hebt rood licht (fietsachterlichtje!) nodig om hier verder te werken. Fotopapier is ongevoelig voor rood licht. Het fotopapier stop je met de beeldzijde naar de binnenkant gericht in het blikje. Je prikt met een stevige speld een gaatje in het blikje. Zorg dat het fotopapier achter het gaatje in het blikje zit. Vervolgens plak je het blikje lichtdicht af met zwart duct tape. Het gaatje zelf plak je apart af. Zodra het camerablikje is opgehangen haal je de zwarte duct tape van het gaatje af.

Richt op zuiden

Als de camera klaar is moet je de juiste plek bepalen om hem op te hangen. Probeer een plaatje te maken met een leuke voorgrond. Richt het gaatje, de lensopening naar het zuiden. Haal de tape van de ‘lens’ om het belichten te beginnen.

Ophangen van zonneblikjes uitsluitend met toestemming van de eigenaar van het object en in ieder geval niet in openbare ruimtes. Zonneblikjes vallen in de categorie 'verdachte pakketjes' en daar moet je niet lichtzinnig mee omgaan.
Ophangen van zonneblikjes uitsluitend met toestemming van de eigenaar van het object en in ieder geval niet in openbare ruimtes. Zonneblikjes vallen in de categorie ‘verdachte pakketjes’ en daar moet je niet lichtzinnig mee omgaan.

In feite heb je 2 mogelijkheden met de datum; of je hangt het op rond 21 december, of rond 21 juni. Je laat het vervolgens een half jaar hangen. Na 6 maanden heeft de zon alle mogelijk standen aan de hemel afgelegd. Je kan ook precies zien wanneer de zon veel heeft geschenen en in welke perioden het bewolkt was.

Nabewerking

Scan het belichtte fotopapier op een flatbedscanner. Je hebt nu een negatief.
In photoshop kun je het positief maken. Je doet dat door het effect ‘negatief maken’ of ‘niveau’s’ te gebruiken. Donker wordt dan licht en licht wordt donker. Nu kun je het plaatje uitprinten.

De oorspronkelijke negatieve foto uit het blikje kan je in een boek of lichtdichte doos bewaren. Laat je deze foto in het licht liggen, dan verkleurt deze helemaal zwart door het nog aanwezige zilverbromide.

Compilatie van de mooiste solargraphs gemaakt tussen 2010 en 2015.
Compilatie van de mooiste solargraphs gemaakt tussen 2010 en 2015.

8 reacties

  1. Hallo Jan, ik heb het bij ons op school ook met groep 7 gedaan en gebruikten daarvoor een energiedrankblikje met daarbovenop een tomatenpureeblikje, die passen precies op elkaar en die aan elkaar met tape. Om het papier in de blikjes te doen had ik een rode achtergrond op mijn laptop gedaan. De kinderen waren erg enthousiast en er waren mooie resultaten

  2. Beste Krister,
    Dank voor je reactie. Je mist gelukkig niets in het verhaal want het fotografisch papier moet je niet ontwikkelen. Na 6 maanden belichting is er door de inwerking van het licht op het zilverbromide in het papier al een duidelijk beeld ontstaan. Zo’n beeld ontstaat overigens al na een paar weken, dus je kan ook een korter dan 6 maanden belichtte solargraph maken.

  3. Hallo Jan,
    Een fascinerend leuke manier van foto maken. Ik mis alleen de stap van het ontwikkelen van het fotopapier. Je stopt het in de DOKA in het blikje, maar haalt het er na een half jaar zonder meer uit en legt het onder de scanner. Dit lijkt mij als (nu gewezen) doka-enthousiast toch een lastige procedure. Of mis ik iets in het verhaal.
    Groetjes,
    Krister

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

8 reacties

  1. Hallo Jan, ik heb het bij ons op school ook met groep 7 gedaan en gebruikten daarvoor een energiedrankblikje met daarbovenop een tomatenpureeblikje, die passen precies op elkaar en die aan elkaar met tape. Om het papier in de blikjes te doen had ik een rode achtergrond op mijn laptop gedaan. De kinderen waren erg enthousiast en er waren mooie resultaten

  2. Beste Krister,
    Dank voor je reactie. Je mist gelukkig niets in het verhaal want het fotografisch papier moet je niet ontwikkelen. Na 6 maanden belichting is er door de inwerking van het licht op het zilverbromide in het papier al een duidelijk beeld ontstaan. Zo’n beeld ontstaat overigens al na een paar weken, dus je kan ook een korter dan 6 maanden belichtte solargraph maken.

  3. Hallo Jan,
    Een fascinerend leuke manier van foto maken. Ik mis alleen de stap van het ontwikkelen van het fotopapier. Je stopt het in de DOKA in het blikje, maar haalt het er na een half jaar zonder meer uit en legt het onder de scanner. Dit lijkt mij als (nu gewezen) doka-enthousiast toch een lastige procedure. Of mis ik iets in het verhaal.
    Groetjes,
    Krister

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: