Menu

Onderdeel van Pixfactory

Interview Johan Bosman

De passie voor de dieren uit de natuur straalt van zijn bijzondere beelden af. Zoals hij zelf zegt is deze bron onuitputtelijk voor hem. Nieuwsgierig geworden naar de man achter de camera en zijn verhaal interviewt Pauline Rote deze keer collega natuurfotograaf Johan Bosman.
vliegend hert
Just like a fairytale, vliegend hert 2020. Fotograaf: Johan Bosman

Interview Johan Bosman

Vertel eens iets over jezelf, wie ben je en hoe is jouw passie voor fotografie ontstaan?

Mijn naam is Johan Bosman, 55 jaar en in 2009 heb ik mijn eerste spiegelreflexcamera gekocht, de Nikon d700. Vroeger heb ik het wel met een Minolta analoog geprobeerd, maar toen had ik bepaalde beelden in mijn hoofd die niet uit mijn camera kwamen. Het was wachten totdat deze werden afgedrukt en dan waren er vaak maar 2 van de 10 redelijk en totaal anders dan ik het voor me zag. Dat was erg frustrerend. Toen dat iedere keer gebeurde heb ik mijn camera maar aan de wilgen gehangen en jaren niet meer gefotografeerd. De omslag kwam met mijn nieuwe camera en het digitale tijdperk. En zo ging ik de uitdaging toch weer aan om opnieuw het fotograferen op te pakken. Nu kon ik oneindig veel foto’s maken en direct zien wat ik aan het doen was en daardoor ook meer corrigeren. Langzaamaan kwamen de beelden steeds meer overeen met wat ik voor ogen had, vooral door steeds meer op mijn gevoel te gaan fotograferen en steeds minder met de technische kant bezig te zijn. En aldoende leerde ik mijn camera steeds beter kennen. Daardoor werd ik steeds fanatieker en daagde mezelf nog meer uit om ‘andere’ beelden te gaan maken, de beelden die mijn hart raakten. Maar ik merk ook dat het in de natuur zijn mij zoveel rust en energie geeft. Het is bijna een verslaving geworden. Als ik een week niet met mijn camera op pad ben geweest begint het alweer te kriebelen.

Johan Bosman
Johan Bosman.

Je zegt dat natuurfotografie een onuitputtelijke bron van inspiratie is. Hoe zorg jij ervoor dat deze onuitputtelijk blijft?

Natuurfotografie heeft zo oneindig veel verschillende facetten en disciplines, dat het toch gewoon een ‘snoepdoos’ is waar je uit kunt blijven kiezen. Er zijn zoveel verschillende smaken! Al is dat bijvoorbeeld ‘gewoon’ dicht bij huis in je achtertuin (macro) of wat verder bijvoorbeeld bossen, heide, strand, vogels, insecten, dieren enz. Of naar het buitenland. Soms is het best lastig kiezen, als er in een bepaald seizoen teveel tegelijk gebeurt. Ik leg de lat ook steeds hoger en door mezelf iedere keer opnieuw uit te dagen komen er ook telkens weer andere ideeën in mijn hoofd. De seizoenen werken natuurlijk ook mee. Daardoor zijn er altijd wel interessante onderwerpen om voor op pad te gaan. En hoe gaaf is het toch (en soms ook wel moeilijk, haha) om heel vroeg op te staan en op zoek te gaan naar mooie sfeerbeelden van de opkomende zon met bijvoorbeeld Schotse hooglanders in een mistig landschap. Als alles dan ook nog eens meezit dan is dat voor mij puur genieten. Het komt ook voor dat ik op pad ga als het weer er niet echt goed uitziet, dan is het toch altijd weer verrassend dat het eigenlijk altijd wel fotoweer is omdat je dan door de weersomstandigheden gedwongen wordt je voor omlijnde ideeën aan te passen en met een andere blik te gaan kijken. Dat levert dan vaak toch weer verrassende beelden op. En ik kom tot de ontdekking dat ik steeds meer op pad ga en wel zie wat de uitkomst gaat worden. Vaak ga je met een bepaald doel op pad en dan blijkt dat de ‘bijvangst’ de verrassende foto is geworden!
En zo krijg je vanzelf een onuitputtelijke bron waar je uit blijft drinken!!

koolmees
Ready for touchdown, koolmees. Fotograaf: Johan Bosman

Heb je een favoriet onderwerp in de natuur om te fotograferen en zo ja welke?

Ik heb niet een bepaald favoriet onderwerp. Ik merk wel dat ik steeds weer een nieuw hoofdstuk opensla en daar dan volledig voor kan gaan. Ik kan genieten van de vogels, zeker in vlucht en beweging en probeer altijd weer iets extra’s aan mijn foto’s toe te voegen. Maar ook grootwild zoals edelherten, zwijnen en vossen blijf ik prachtig vinden om te zien en te fotograferen. Hoewel ik in het begin mijn onderwerp steeds meer dichterbij en beeldvullend wilden vastleggen, ga ik nu meer voor sfeer en meer ruimte om mijn onderwerp heen, dus juist de omgeving erbij, of een verrassende uitsnede. Soms zo vervreemdend dat mensen langer naar een foto blijven kijken en zich afvragen wat ze nu eigenlijk zien. Highkey en lowkey vind ik ook zeker een mooie afwisseling in mijn fotografie. Ik merk dat ik steeds meer van mijn standaard ‘gewone’ plaatjes afwijk en al bij het maken denk: ‘Hoe zal deze situatie in high- of lowkey worden?’ Ik vind het een uitdaging om met zwart/wit beelden te experimenteren. Daardoor kunnen sommige beelden nog meer kracht krijgen. De extreme contrasten in mijn fotografie van heel licht tot donker en alles wat er tussenin zit, zorgt voor de nodige afwisselingen. Ook ben ik nu meer met macro begonnen en merk dat ik daar nog heel erg in kan groeien, dit is voor mij ook weer zo’n hoofdstuk waar ik me helemaal in kan verliezen. Denk hierbij aan vlinders, bloemen, libellen, spinnen, vliegend hert, weidebeekjuffertjes enzovoort…

Edelhert winter 2017
Edelhert winter 2017. Fotograaf: Johan Bosman

Wanneer ben jij tevreden over een foto?

Voor mij is een foto geslaagd op het moment dat ik er zelf langer naar blijf kijken en die me dan dat wow gevoel geeft. Ik denk ook dat ik nu van registrerend naar meer verhalend ben gaan fotograferen. In het begin dacht ik dat een foto pas geslaagd was als hij scherp was. Maar ik zoek nu steeds meer naar sfeer en verrassende camerastandpunten en achtergronden. En hoop dat mensen dan iets langer naar een foto blijven kijken en erdoor verrast worden.

Welke door jou gemaakte foto roept voor jou dat ene moment weer op en waarom?

Recentelijk heb ik eindelijk het vliegend hert voor het eerst kunnen fotograferen. Samen met 2 fotomaatjes zijn we ernaar op zoek gegaan. Nadat we ze hadden gevonden was het voor mij nog een hele uitdaging om van een zoveel gefotografeerd onderwerp een apart en verrassend beeld te maken. Toen het mannetje met zijn imposante kaken op het punt stond om op te vliegen kon ik deze foto maken. Dit was zo’n gaaf moment!

vliegend hert
Just like a fairytale, vliegend hert 2020. Fotograaf: Johan Bosman

Wat is jouw ultieme droom in de natuurfotografie en welke foto wil je ooit nog maken?

Hoe gaaf zou het zijn om ooit eens ambassadeur van een groot merk te kunnen worden en voor hen op reis te mogen gaan. Een droom is om een keertje in de winter naar Japan te gaan, naar Hokkaido. Daar zou ik graag een serie in high en lowkey willen maken, van onder andere kraanvogels, Steller zeearenden, uilen, vossen, het Sikahert, enzovoort en natuurlijk ook het landschap. Maar ik hoop natuurlijk dat de drang naar de ‘perfecte’ foto altijd zal blijven (maar ja wat is perfect ??) Dat geeft mij ook wel de drive om iedere keer weer op pad te gaan.

Stel, je mag op pad met 1 lens bij 1 bepaalde omstandigheid, wat zou je kiezen?

Aaaah dit is zo moeilijk kiezen, dat komt weer door die ‘snoepdoos’! Mijn ‘fotogebied’ is 95 procent in Nederland. Het lijkt me geweldig om winterse beelden te kunnen maken, zoals in de Scandinavische landen. Denk daarbij aan de poolvossen, muskusossen, arenden, korhoenders, beren, papegaaiduikers en nog veel meer. Daar zou ik dan graag een Nikon AF-S 400mm f/ 2.8 E FL ED VR voor willen gebruiken. Wat betreft macrowerk zal mijn keuze zijn, de Laowa lenzen, zoals bv de Laowa Venus 25mm F/2.8.

Foxfight broer en zus
Foxfight broer en zus. Fotograaf: Johan Bosman

Wat zijn voor jou de do’s en de don’ts in natuurfotografie?

Mensen zeggen vaak dat hutfotografie en fotografie in dierentuinen not done is: ‘Zo kan ik het ook’. Voor mij is een hut huren een kans om je in bepaalde soorten te kunnen verdiepen/vastbijten. Door regelmatig daar terug te komen kun je vaak weer met verrassende andere beelden thuiskomen. Juist door regelmatig te gaan dwing ik mezelf om anders te gaan kijken en te fotograferen, zoals met extreem hard licht of juist het ontbreken daarvan of in de stromende regen fotograferen. Waarbij je in eerste instantie denkt ‘dat wordt niks vandaag‘ en dan springende eekhoorns boven het water met regendruppels eromheen kunt vastleggen. En in dierentuinen kun je ook verrassende beelden maken, zeker van soorten die je niet zo snel in Nederland voor je lens zal krijgen. Mooi vind ik daarbij wederom het gebruik van zwart/wit of high- en low-key . Verstoring van dieren en opzettelijk dingen beschadigen voor een foto vind ik not done!! Recentelijk heb ik nog een moervos gezien met 7 jongen, ik was superblij ze te kunnen zien, maar voor foto’s liepen ze veel te ver weg. Op dat moment heb ik toch besloten om er niet in mijn enthousiasme naar toe te lopen met kans op verstoring. Een andere fotograaf deed dat helaas wel en zodoende verdwenen ze weer. Dat vind ik zo jammer, want als je gewoon rustig ergens gaat zitten komen ze vaak vanzelf dichterbij.

Weidebeekjuffer in blauw
Weidebeekjuffer in blauw. Fotograaf: Johan Bosman

Wie of wat inspireert jou?

Ik kan altijd erg genieten van het werk van andere fotografen. Het is zo gaaf om onderweg gelijkgestemden tegen te komen en met elkaar over fotografie te kunnen praten en om van elkaar te leren en elkaar te inspireren of juist anders te leren kijken. Ik ga regelmatig op pad met vrienden, zo’n dag is bovenal veel genieten, lachen en dan als het meezit soms ook nog eens mooie beelden maken. Ik koop ook regelmatig fotoboeken, daar krijg ik veel inspiratie, ideeën en motivatie van. Niet om ze te kopiëren maar om daar weer een bepaalde draai aan te geven, zodat het dan weer meer eigen wordt. Mijn grote inspirators zijn onder andere Vincent Munier, Darren Jew, Michel d’Oultremont, David Yarrow, Marina Cano en Bastien Riu.

Schotse Hooglander
Schotse Hooglander in ochtendgloren, Westerheide. Fotograaf: Johan Bosman

Hoever ga jij om die ene foto te maken? En heb je daar een anekdote bij?

Het was december 2017, ik weet het nog goed, het was op een zondag. Ik moest die dag werken en er was veel sneeuw voorspeld. Er was in de ochtend nog niks gevallen, maar in de loop van de ochtend begon het toch te sneeuwen. Ik ben toen extra vroeg begonnen zodat ik rond 13.00 uur weg kon, achteraf toch nog veel te laat natuurlijk. Ik had de cameraspullen al mee naar mijn werk genomen en kon dus gelijk door. Helaas was er al zoveel sneeuw gevallen dat bijna alle snelwegen vast stonden. Mijn plan was naar de AWD te gaan voor de vossen of richting de Veluwe om voor het groot wild te gaan. Hoe gaaf zou dat zijn in de sneeuw, met high-key techniek… heerlijk, ik had er helemaal zin in. Maar helaas moest ik mijn plannen omgooien. Ik werkte toen in Naarden, dus redelijk dicht bij de Oostvaardersplassen. Al glibberend door de polder ben ik daar aangekomen en was het inmiddels steeds harder gaan sneeuwen en was het behoorlijk donker en grijs geworden. Daar zat ik alleen in een hutje en er was echt niks te zien. Ik baalde en dacht dat mijn kans op winterse beelden met dieren verkeken was, totdat ik aan de overkant van de plas ineens een kudde Konikpaarden zag komen aanlopen. Toen heb ik snel mijn spullen weer opgepakt en die kant opgelopen. De kudde ging aan de waterkant staan en raakte langzaam bedekt met een laagje sneeuw. Intussen had ik mijn camera op mijn statief gezet en een paraplu boven mijn camera/lens proberen te houden, maar binnen een paar minuten was mijn lens totaal ondergesneeuwd. Uiteindelijk heb ik wel een serie kunnen maken waar ik toch wel heel blij van werd. Zowel mijn camera als ikzelf gingen doorweekt weer naar huis en zo kon ik thuis uiteindelijk genieten van de geslaagde missie. Hoewel die foto vast niet perfect zal zijn, brengt hij me wel iedere keer weer terug naar dat ene moment en weerspiegelt voor mij wel dat gevoel wat ik op dat moment ervaren heb.

Koninkpaarden winter 2017 Oostvaardersplassen
Konikpaarden winter 2017 Oostvaardersplassen. Fotograaf: Johan Bosman

Wat zou je andere fotografen mee willen geven?

Ik hoor weleens van anderen dat ze geen inspiratie of ideeën meer hebben. Of dat het fotoseizoen nu even over is en er toch niks interessants te ontdekken is. Ik zou iedereen mee willen geven, ga gewoon lekker veel op pad en stel je open voor steeds weer nieuwe ideeën en invalshoeken, denk niet te veel binnen de lijntjes en verras jezelf. Ga meer vanuit je gevoel en hart fotograferen, dat verbreedt je kijk en creativiteit! En probeer aldoende je eigen stijl te creëren. Kijk niet alleen door je camera maar ook lekker om je heen. Neem de omgeving in je op en geniet van het moment en de plek . Geniet van de geuren en de geluiden en dompel je gewoon onder in al dat moois.

Vos gaap! High-key
Vos gaap! High-key. Fotograaf: Johan Bosman

14 reacties

  1. Wat een mooi stuk Johan, je bent erin zoals ik je ken met altijd een oog naar de toekomst en altijd weer een variatie op een bepaald thema. Je foto’ s zijn prachtig . Tot woensdag Rian

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

14 reacties

  1. Wat een mooi stuk Johan, je bent erin zoals ik je ken met altijd een oog naar de toekomst en altijd weer een variatie op een bepaald thema. Je foto’ s zijn prachtig . Tot woensdag Rian

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: