Menu

Onderdeel van Pixfactory

Leef in het nu, misschien is er geen later

Al dagen loop ik er tegenaan te hikken. Ik wil eigenlijk op stap om de fraaie herfstkleuren vast te leggen maar er is altijd wel een of ander excuus om niet te gaan. Te mistig, niet mistig genoeg, mijn bed niet uit kunnen komen, te druk met werk, bah regen en ga zo nog maar even door.
Bos
Prachtige omstandigheden deze paar weken van het jaar. Fotograaf: Jan Dolfing

Het moet nu gebeuren

Ik denk dat iedereen die fotografeert dit wel herkent. En zeker als je beroepsmatig niet “moet” is het gemakkelijk om je plan door te schuiven. Maar gisteren moest het dan toch echt gebeuren. De herfstkleuren zijn nu nog heel erg mooi en met de weersvoorspellingen van komende week zal dit snel veranderen. Regen en wind zijn de boosdoeners die het einde van de herfst aankondigen. Ik verbaas me er elk jaar weer over hoe snel de omslag plaats kan vinden in de herfst. De ene dag is het nog een bont schouwspel van kleuren en een paar dagen later is het een natte bende op de grond met kale bomen erboven.

Einde van het seizoen. Fotograaf: Jan Dolfing

Goede weersvoorspellingen, dus er op uit

Zoals gezegd was het gisteren zover. De vooruitzichten waren uitstekend, in het oosten van het land een heldere ochtend met mogelijk iets grondmist en wat vorst aan de grond, in het westen en midden van Nederland was dichte bewolking voorspeld. En dan maar hopen dat we deze keer inderdaad bij het oosten van het land horen. Het wisselt in Enschede nog al eens, dan passen de vooruitzichten bij het zuidoosten en soms bij het noordoosten. Maar drie verschillende weerapps gaven aan dat het er goed uitzag voor de vroege ochtend.

Magisch licht. Fotograaf: Jan Dolfing

Witte wieven

Dus op tijd mijn bed uit en richting het Lankheet. En het was inderdaad mooi. Onderweg zag ik de nevel al boven de velden hangen. De lucht begon mooi te kleuren en inderdaad amper bewolking. Aangekomen in het Lankheet, auto geparkeerd, rugtas om, camera om de nek, laarzen aan en gaan met die banaan. En ook in het bos hingen de “witte wieven”, zoals ze hier in de streektaal grondmist noemen.

Koolmees
Licht en kleur maken de foto. Fotograaf: Jan Dolfing

Een HDR landschap

En het is genieten, er is nog niemand in het bos. De lucht is heerlijk fris, niet koud maar tintelend op mijn huid. Overal hangt zo’n lekkere herfstgeur en de kleuren zijn adembenemend mooi. Geel, oranje, rood, groen, bruin en alle tinten daar tussenin. Als na een kleine tien minuten de zon boven de bomen uitkomt en door het gebladerte schijnt is het feest compleet. De kleuren eruit, alsof ik de hele tijd in een HDR landschap zit te kijken. Voeg daarbij de hele zachte nevel die tussen de bomen hangt en de omstandigheden zijn perfect.

Oeroude bomen, ten dode opgeschreven. Fotograaf: Jan Dolfing

I feel alive

Dit zijn van die dagen waar je als natuurfotograaf van droomt. Daarvan zijn er maar enkele per jaar. Ik ben zo aan het genieten dat ik in eerste instantie bijna vergeet om foto’s te maken. Een betere omschrijving dan de Engelse term “I feel alive” kan ik bijna niet geven. Weg zijn alle gedachten aan die nare corona die weer de kop opsteekt, aan de Glasgow conferentie waar ze juist de kop weer in het zand steken en aan alle werkgerelateerde perikelen. Ik leef in het nu, op dit moment! Dit is precies waarom natuurfotografie naast mijn gezin voor mij een van de allerbelangrijkste dingen in mijn leven is.

Minilandschap. Fotograaf: Jan Dolfing

Beleving

Dat stuk natuurbeleving, het onderdeel zijn van de wereld en je hier heel goed van bewust zijn. Dat is voor mij net zo belangrijk als het maken van een mooie foto. Maar die foto hoort er voor mij wel bij. Die foto is voor mij niet alleen een mooie plaat maar een rechtstreekse terugkoppeling naar dat moment. Het roept de sfeer op die er op dat moment hing. Een sfeer die alleen bij mij deze gevoelens exact zo oproept. Elke andere toeschouwer kan ook sfeer voelen maar nooit de bijbehorende beleving. Maar dat is ook een van de leuke dingen van natuurfotografie. Iedereen heeft zijn eigen beleving van een foto. Wat de een mooi vindt, vindt de ander niets. Waar de een van kleur houdt, is een ander juist van het zwart-witte. We hebben echter allemaal één ding gemeen. We houden allemaal van de natuur.

Bomen van 300 tot 400 jaar oud in het Lankheet, zoals deze eikenboom. Fotograaf: Jan Dolfing

Douglassparren van 350 jaar oud

Die natuur is voor mij wel een grote zorg. Als ik alleen al om mij heen kijk in mijn fotogebied dan zie ik de veranderingen plaatsvinden. Een paar hectare sparren die gekapt zijn omdat de bomen door de droogte en de letterzetter afgestorven zijn. Douglassparren van 300 jaar en ouder die zoveel harsstromen op de stam laten zien dat de kans groot is dat ze het loodje gaan leggen. De harsstromen zijn een aanwijzing dat ze aangetast zijn door de letterzetter, wat in korte tijd het einde van de boom betekent. Deels door natuurlijke omstandigheden (de kever) maar grotendeels ook door het veranderende klimaat (droogte).

Dennenhout, kap noodzakelijk door droogte en de letterzetter. Fotograaf: Jan Dolfing

Weer een kans verkeken

En als ik dan de uitkomst hoor van de klimaatconferentie in Glasgow dan denk ik “hoe is het mogelijk dat er weer niets concreets afgesproken is”. Heel veel praten maar geen keiharde toezeggingen. Weer een kans verkeken. Snappen die politici nu niet dat de veranderingen toch echt van bovenaf moeten komen. Dat de gewone man wel van alles op zijn niveau kan doen maar dat dit nooit voldoende kan zijn om het tij te keren. Schijnbaar niet. Geld voert nog steeds de boventoon. Ik word er heel erg triest van en geloof er niets meer van dat we het tij nog kunnen keren. Ik denk dat we maar moeten wennen aan de veranderingen in onze natuur.

Laat zo’n oude boom inspiratie voor ons zijn om zuinig met de natuur om te gaan. Fotograaf: Jan Dolfing

Sprookjes

Zo krijgen onze foto’s nog een andere waarde. De waarde van hoe het vroeger was. Welke mooie bomen er toen stonden, bomen van wel 350 jaar oud! Helaas binnen een paar jaar allemaal verdwenen. Laten we er zolang het kan maar van genieten. En misschien, heel misschien dat er politici zijn die jouw en mijn natuurfoto’s zien en dan denken, het is toch eigenlijk wel heel erg zonde als dit zou verdwijnen. Helaas geloof ik al lang niet meer in sprookjes.

Fotogroet Jan

Geef een reactie

17 reacties

  1. Jan, wat een prachtige foto, s heb er van genoten. Ook jou verhaal hierbij, erg duidelijk. Maar het is zo jammer, dat er veel mensen zijn die de verantwoording niet nemen om goed met onze natuur om te gaan. Het is zo makkelijk om later, als alles vernield is, te zeggen, :maar gelukkig hebben wij de foto, s nog: daar red je de natuur niet mee, helaas. Jan, ga zo door met mooie foto, s maken en jou verhaal te vertellen, wie weet worden mensen er door geraakt en doen hun best om te veranderen. Ik wens jou en jou familie fijne dagen en voor jou een inspirerend foto jaar toe. Groetjes Annette Bosklopper.

  2. Prachtige reportage Jan.
    Ochtendstond heeft zo vaak goud in de mond.
    Wat het klimaat betreft: Zolang de aarde bestaat, draait die een baan om de zon. En heeeeeel erg langzaam schuift die baan iets op, waardoor er ijstijden en warme tijden waren en komen. De mens heeft soms het idee, dat ie dit kan beïnvloeden. Het heelal gaat “gewoon” z’n gang. Ik neem als mens m’n verantwoordelijkheid, zo goed ik kan. Besef, dat het achter de komma is, wat wij aan invloed kunnen hebben hierop, om het mens, dier en alles wat leeft op aarde zo prettig mogelijk te maken. Met het voortschrijden van de economie, met overal machines voor, valt het niet mee voor de mens om te minderen. Misschien hadden we de top bereikt en zijn we nu op weg naar eenvoudiger tijden. Desondanks is het klimaat afhankelijk van de baan om de zon en moeten we slim denken voor de natuur. Rivieren weer laten meanderen. Wat wordt de nieuwe aanplant? enz. Ik wens ons alle voorspoed en wijsheid.

    1. Mee eens Judith, een groot deel hebben we geen invloed op, maar wat er nu plaatsvind gaat veel sneller dan er ooit is gezien. Ik vind dit erg zorgwekkend. Mijn tijd zal het wel uitdienen maar de generaties na ons moeten ook een goed leven hebben in een mooie leefbare natuur. Ik probeer hier ook aan bij te dragen door bewust te leven, maar heb uiteraard ook mijn uitspattingen en doe soms ook dingen die eigenlijk niet goed voor de natuur zijn. Zoals reizen. Maar je wilt ook leven tenslotte. Blijft een heel moeilijke balans. Maar als iedereen een klein beetje meer rekening hield met onze omgeving dan is er hoop. Wie weet, nieuw jaar nieuwe kansen.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

17 reacties

  1. Jan, wat een prachtige foto, s heb er van genoten. Ook jou verhaal hierbij, erg duidelijk. Maar het is zo jammer, dat er veel mensen zijn die de verantwoording niet nemen om goed met onze natuur om te gaan. Het is zo makkelijk om later, als alles vernield is, te zeggen, :maar gelukkig hebben wij de foto, s nog: daar red je de natuur niet mee, helaas. Jan, ga zo door met mooie foto, s maken en jou verhaal te vertellen, wie weet worden mensen er door geraakt en doen hun best om te veranderen. Ik wens jou en jou familie fijne dagen en voor jou een inspirerend foto jaar toe. Groetjes Annette Bosklopper.

  2. Prachtige reportage Jan.
    Ochtendstond heeft zo vaak goud in de mond.
    Wat het klimaat betreft: Zolang de aarde bestaat, draait die een baan om de zon. En heeeeeel erg langzaam schuift die baan iets op, waardoor er ijstijden en warme tijden waren en komen. De mens heeft soms het idee, dat ie dit kan beïnvloeden. Het heelal gaat “gewoon” z’n gang. Ik neem als mens m’n verantwoordelijkheid, zo goed ik kan. Besef, dat het achter de komma is, wat wij aan invloed kunnen hebben hierop, om het mens, dier en alles wat leeft op aarde zo prettig mogelijk te maken. Met het voortschrijden van de economie, met overal machines voor, valt het niet mee voor de mens om te minderen. Misschien hadden we de top bereikt en zijn we nu op weg naar eenvoudiger tijden. Desondanks is het klimaat afhankelijk van de baan om de zon en moeten we slim denken voor de natuur. Rivieren weer laten meanderen. Wat wordt de nieuwe aanplant? enz. Ik wens ons alle voorspoed en wijsheid.

    1. Mee eens Judith, een groot deel hebben we geen invloed op, maar wat er nu plaatsvind gaat veel sneller dan er ooit is gezien. Ik vind dit erg zorgwekkend. Mijn tijd zal het wel uitdienen maar de generaties na ons moeten ook een goed leven hebben in een mooie leefbare natuur. Ik probeer hier ook aan bij te dragen door bewust te leven, maar heb uiteraard ook mijn uitspattingen en doe soms ook dingen die eigenlijk niet goed voor de natuur zijn. Zoals reizen. Maar je wilt ook leven tenslotte. Blijft een heel moeilijke balans. Maar als iedereen een klein beetje meer rekening hield met onze omgeving dan is er hoop. Wie weet, nieuw jaar nieuwe kansen.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Jan Dolfing

Jan Dolfing

Als dierenarts en gepassioneerd natuurfotograaf is Jan nauw verbonden met dieren en natuur. Een passie die hij graag laat zien.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: