Nu zijn er stemmen dat het, al dan niet gecontroleerd, afschieten van dieren in Afrika door rijke westerlingen helemaal zo slecht niet is. Ze betalen er dik voor en met dat geld worden natuurbeschermingsprojecten gesubsidieerd. Zou het waar zijn? Zou dit echt kloppen?
Ook natuurfotografen spreken hun verontwaardiging uit over de lion-kill, zo lees ik op Facebook. Ze buitelen over elkaar heen met grote woorden hoe fout deze man is. Ook ik ben verontwaardigd en word onpasselijk als ik de ‘dode leeuw met pijl en boog trofee foto’ zie. Toch, als ik eerlijk ben staat de hobby van deze dentist dichter bij mij dan mijn verontwaardiging doet vermoeden. Echt waar? Ja en dat zal ik uitleggen.
Vroegah, als peuter, ging ik met mijn vader mee vissen. De gevangen vis ging in een emmer. Later vond ik vissen zielig (of vond ik ze vooral stinken?) en ging ik vogeltjes kijken. Al snel werd ik soortenjager en reed ik stad en land af om al die nog ontbrekende vogeltjes waar te nemen en zo op mijn lijst te turven.
Ook ging ik wel eens naar een vinkenbaan waar trekvogels worden gevangen voor wetenschappelijk onderzoek. Weer later beviel het soortenjagen en dat vogeltjes vangen mij niet meer en werd vogels fotograferen mijn passie. Leuk allemaal, maar wat is de link naar die dode lion en die foute tandarts? Daar komt ie.
Waarom ging die vis eigenlijk in die emmer? Om mijn vriendjes uit de straat te laten zien wat ik had gevangen natuurlijk. Die vis in die emmer was mijn peuter-jachttrofee, ondanks dat die onfortuinlijke vis aan het einde van de middag weer het water in mocht. Bij het soortenjagen was mijn ranking en mijn soortenlijst mijn jachttrofee. Het behoeft uiteraard geen nadere uitleg wat de trofee is bij het vogels vangen.
Vandaag zijn mijn vogelfoto’s mijn trofeeën. Soms letterlijk. Dan hang ik ze, afgedrukt op canvas bij mij boven de open haard. Of ik ga samen met mijn ‘eigen’ waterral op de foto. Eigenlijk zie ik zo best wat parallellen met de jacht en de leeuwenfoto van de tandarts. Zo ben ik van mening dat vogels en ander wild fotograferen verdraaid dichtbij het afschieten van dieren komt.
Het gaat om het bevredigen van eenzelfde behoefte. Of het nu gaat om het vangen van een vis met een hengel, een vogel met een klapnet, het turven van een zeldzame vogel op mijn ranking, het maken van een foto of het afschieten van een dier.
Vind ik jacht hiermee gerechtvaardigd? Nee, dat is het laatste wat ik beweer. Begrijp me niet verkeerd, ik ben persoonlijk geen voorstander van het voor de lol doden van dieren, maar mijn punt is dat het akelig dicht bij mijn eigen hobby komt. Mijn vorm van jacht is gelukkig niet dodelijk. Al hoewel, het en masse fotograferen van vogels zal niet altijd onschadelijk voor de vogel zelf zijn. Ja toch!
Ondanks dat ben ik blij dat ik met pixels schiet en niet met scherp…
9 reacties
Ik vind het ook naar wat de Amerikaan deed!
Een aantal jaar geleden zag ik een docu dat ging over het jagen in Africa,de man die de reizen organiseerde,zij/beweerde zelfs,dat als de Amerikanen niet meer komen jagen dan zullen er diersoorten uitsterven die ze nu speciaal fokken voor de jacht,een aantal antilopen hadden er al niet meer geweest als de jacht stop/gestopt was,beetje dubbel,maar door de jacht worden dus soorten in stand gehouden die anders al uitgestorven waren,vreemd gedrag,maar blijkt maar weer waar €en $ al niet goed voor zijn.
Groet Zenno
Tja, er is al heel wat over geschreeuwd en geroepen in de (sociale) media. Zoals wel vaker. Ik ben het eens met je, Chris, dat de spanning en de kick die de jager voelt dichtbij dezelfde gevoelens van een vogelfotograaf, vliegtuigspotter of wat dan ook liggen. En vermoedelijk op dezelfde mechanismen berusten. Dus daarin heb je gelijk. Mijn verontwaardiging zit ‘m dan ook bij het jagen op zich. Ongeacht alle argumenten van jagers, ik heb mijn gevoelens daarbij en die zijn dat ik gewoon niet kan snappen dat je dieren doodt voor je eigen plezier. Punt. Ik blijf het ook wonderlijk vinden dat dit in het geval van dieren klaarblijkelijk gewoon mag, maar als je voor lol een schoolklas neermaait, dán mag het opeens niet. Zal wel iets te maken hebben met hoe de mens zichzelf inschaalt op de evolutionaire ladder. Maar goed, discussies over plezierjacht lopen toch altijd uit op welles/nietes. Kijk, wat natuurlijk in het geval van deze tandarts extra ergert, is dat hij schaamteloos tentoon spreidt dat je met veel geld kun kopen wat je wilt. Maar goed, op een ander niveau geldt dat natuurlijk ook voor fotografen die door andere reeds voorbereidde acties fotograferen (hoeveel haviken heb ik op Facebook de laatste jaren wel niet met duiven, eekhoorns e.d. op een stronk zien zitten…). Enfin, terugkomend op een deel van je column: het feit dat fotografen veel doen voor een mooie foto, en daarmee zichzelf als alpha-mannetje willen neerzetten, is natuurlijk geen argument om niet verontwaardigd te mogen zijn over deze serie-tandarts. Toch ?
Wat een domme vergelijking! Een dier doodschieten is natuurlijk heel wat anders dan er een foto van maken. Als ik die redenatie doortrek licht straatfotografie ook heel dichtbij mensen overhoop knallen op straat… Ik zie meer parallellen tussen postzegels verzamelen en soorten foto’s van dieren of insecten verzamelen. Het is een soort verzamelwoede. Maar beide heb ik geen last van, ik probeer gewoon mooie foto’s te maken. Of dat nu van een vlinder is of een vogel of een dier in de natuur of dierentuin, dat maakt me niet zo heel veel uit.
Ach….tekst IN een column slaat vaak de plank mis. De tekst eronder, zoals deze, soms ook 🙂 Veel te veel mensen met veel te veel meningen. Voor geld is alles te koop…en trofee….een foto…..name it