Menu

Onderdeel van Pixfactory

Op bezoek bij de Master!

Zaterdag 8 juli was het zover. De reis waar ik maanden naar had uitgekeken kon beginnen. Bij aankomst in Eindhoven waren alle andere deelnemers en de begeleiding van Wildpix al aanwezig. Een kop koffie hielp me om goed wakker te worden en samen vertrokken we richting Boedapest. Ik realiseerde me dat ik jaren niet terug was geweest in het land waar ik bijna 2,5 jaar werkte. De tijd vliegt. Van Boedapest ging de tocht naar het Kiskunsági National Park waar de boerderijwoning ligt waar we verbleven. Daar werden we hartelijk ontvangen door Bencé Maté en zijn team.
Zwarte ooievaar
Zwarte ooievaar. Fotograaf: Andius Teijgeler

Bencé Maté

Bencé Maté is winnaar van de Wildlife Photographer of the Year Competitie in zowel de jongeren als de volwassenen categorie. Hij is de enige die dat ooit gepresteerd heeft. Onlangs won hij ook de derde prijs in de categorie Nature bij de World Press Photo. Hij heeft zich gespecialiseerd in natuurfotografie vanuit hutten. Hij bouwde hutten in Hongarije, Costa Rica, Brazilië en Zuid-Afrika. Momenteel werkt hij ter ondersteuning van een lokale priester die wezen opvangt in Transsylvanië aan een hut om beren te fotograferen.

Siesel
Ravottende siesels. Fotograaf: Andius Teijgeler

De hutten

Een week lang hadden we de beschikking over tijdelijke hutten (voor scharrelaar, bijeneter en siesels), speciale hutten aan waterplasjes en boshutten. Drie hutten zal ik hier verder beschrijven; de boshut met spiegel, de ‘Cinema’ en het ‘Theater’.

Bij de boshutten wordt slechts de mogelijkheid geboden te drinken en te badderen. In tegenstelling tot in Nederland wordt er niet gevoerd. Bij één van deze hutten hangt een spiegel, die je kunt verstellen om het zonlicht op de juiste manier te laten vallen op het uiteinde van het plasje. Dat levert prachtige foto’s op.

Havik
Havik in het zonnetje met behulp van een spiegel. Fotograaf: Andius Teijgeler

Ik vond het een schitterende ervaring en had de eerste keer veel succes. De spiegel hielp om 15 soorten, die voorbij kwamen prachtig vast te leggen. Bij een tweede bezoek was het veel rustiger. Bovendien konden we de spiegel door de harde wind toen niet goed gebruiken.

Appelvinken
Appelvinken vragen zich verstoord af wat al die wespen rond het water doen. Fotograaf: Andius Teijgeler

De ‘Cinema’

De ‘Cinema’ is een zeer geavanceerde hut geschikt voor drie personen. Er is een aangelegd afgebakend plasje voor de hut en aangrenzend een grotere plas. Het aangelegde plasje bevat lage en hogere gedeelten. In de lage gedeelten wordt gevist en op de hogere gegeten.

Grote zilverreiger
Grote zilverreiger. Fotograaf: Andius Teijgeler

Soms is er geen zonlicht aanwezig voor de hut. Dan wordt de aangebrachte verlichting aangezet. Die kun je vanuit de hut, middels een dimmer, regelen en bestaat uit 3200W in combinatie met een reflectiescherm dat zorgt voor indirect licht. Dat pakt prachtig uit en geeft fotografisch mooie kansen. Het is net of de zon opkomt.

kwak
Kwak. Fotograaf: Andius Teijgeler

Met name de kwakken waren er deze dagen erg actief. Ze lijken zich op hun gemak te voelen voor de hut en vissen met succes op de verse vissen, die bij aankomst werden uitgezet. We zagen verder waterral, ralreiger, blauwe reiger, heel even een woudaap en verschillende rietvogels. Het is ook de plek waar s’nachts de Otter kan worden gefotografeerd.

Het ‘Theater’

Twee ochtenden en een middag ben ik naar het ‘Theater’ geweest, de meest bijzondere hut van allemaal. Er is aan twee kanten een kunstmatige waterplas. Ook hier kanaaltjes in het water. Aan het begin van het seizoen gaat er verse vis in, maar in deze tijd bevroren vis. Iedere keer verzamelen zich grote groepen reigers.

Zwarte ooievaar in gevecht met Blauwe Reiger
Kwak, blauwe Reiger, zwarte ooievaar, grote en kleine zilverreiger stonden elke keer klaar om mee te profiteren van het feestmaal. Fotograaf: Andius Teijgeler

De hut is van alle gemakken voorzien. Je zit in een comfortabele stoel en beschikt over twee aansluitingen om lenzen mooi horizontaal te bevestigen. Naast een keuken en wachtruimte zijn er een paar slaapplekken. Die worden in de winter gebruikt. Voor die winterse periode is er verwarming en een slim ventilatie systeem. Geen overbodige luxe, gezien de koude en grauwe winters, die ik nog ken uit mijn tijd in Hongarije. In de winter kan ook gebruik gemaakt worden van het aangebrachte kunstlicht, waarmee zelfs een zonsopgang kan worden nagebootst.

Grote zilverreiger
Bij deze foto van een grote zilverreiger heb ik gebruik gemaakt van de donkere achtergrond. Daardoor kon deze foto gemaakt worden op een later tijdstip op de dag. In de nabewerking versterk je de onderbelichting en verhoog je de witten en hooglichten. Fotograaf: Andius Teijgeler

Wij hebben verder zwarte ooievaar, lepelaar, wilde eenden, ganzen, oeverloper en bosruiter kunnen fotograferen bij deze hut. Er is continu actie voor de hut. De blauwe reigers vechten met elkaar en schuwen ook de strijd niet met de zwarte ooievaar, kwakken en zilverreigers. Persoonlijk vond ik de setting vaak erg druk om er goede foto’s te maken. Daarbij kwam nog dat de achtergrond bij de middagsessie best onrustig is. Doordat ook de vis niet goed doorspoelde in de kanaaltjes was bovendien veel van de actie in de hoek met een minder mooie achtergrond!

Hutten en techniek

’s Avonds verzorgde meester Bencé een presentatie met een overzicht van hoe en waar hij hutten heeft gebouwd. Daar is ondernemersgeest en doorzettingsvermogen voor nodig. Zo bouwden ze hutten in de regen van Costa Rica en in het droge en stoffige Zuid Afrika. Bij deze hutten in Zimanga zijn een deel van de prachtige foto’s gemaakt waarmee hij de prijs in de wacht sleepte bij World Press Photo. Dat het niet altijd meevalt bleek o.a. uit de recente tegenvaller bij de hut in Transsylvanië, waar vandalen de ruiten insloegen. Het dure glas moest vervangen en van ver aangevoerd.

Scharrelaar
Scharrelaar. Fotograaf: Andius Teijgeler

Het tweede deel ging over hoe je een mooie foto maakt vanuit een hut. Drie onderdelen werden daarbij behandeld:

1. De techniek (Technology), bestaande uit achtergrond, scherpte en licht
2. Vernieuwing en originaliteit (Novelty)
3. Niet herhaalbaar (Unrepeatability)

De hutten worden zo gebouwd dat het mogelijk is rustige achtergronden te benutten. Aan de hand van zijn eigen foto’s liet hij het belang zien van een rustige achtergrond. Ook als je mijn foto hierboven bekijkt van de siesels valt als eerste de rustige achtergrond op. De onrustige achtergrond bij het gevecht tussen de zwarte ooievaar en de blauwe reiger leidt juist af.
Voor de meeste foto’s is onscherpte een probleem. Slechts in enkele situaties is grote onscherpte van toegevoegde waarde. Vaak is daarbij een minimale voorwaarde dat op zijn minst het hoofd van het dier en liefst het oog scherp zijn.

Kwak
Dat het eten van een vis nog niet zo’n eenvoudige opgave is als je hem in een keer wil doorslikken, kon ik mooi vastleggen. Fotograaf: Andius Teijgeler

Goede ondersteuning middels statief of bonenzak is een prima hulpmiddel. Bij korte sluitertijden moet ook rekening worden gehouden met de beweging veroorzaakt door de sluiter en het afdrukken. Het opklappen van de spiegel en het gebruik van afstandsbediening zijn een hulpmiddel om de gevolgen te beperken.

Dat licht belangrijk is weet iedere fotograaf. Veel vogelfotografen gaan daarom vroeg op stap. Met behulp van donkere achtergronden, flitslicht, reflectieschermen / spiegels en speciale constructies om het licht te dimmen, weet Bencé Maté unieke kansen voor zichzelf te creëren.

Vernieuwing en originaliteit moeten je foto er uit laten springen. Dan heb je het niet over het typerende vogeltje op een takje, wat ook ik regelmatig schiet bij het fotograferen uit een hut. Maar bv het fotograferen van een detail van een vogel. de vraag is natuurlijk ook of het je lukt iets moois te maken. Volgens Bencé ben je er dan nog niet. De foto hier onder van een een otter kan door iedereen gemaakt worden. Eenvoudig herhaalbaar kortom. De foto voldoet dan ook niet aan het derde punt van Bencé. Misschien is dit wel het lastigste!

Otter
Hoe lastig het is om foto’s te maken die niet eenvoudig herhaalbaar zijn bleek wel tijdens de nachtelijke sessies om otters te fotograferen. Ik ging daarvoor twee avonden naar de ‘Cinema’. Gelukkig keek de otter tijdens het eten van de vis regelmatig nog onze richting uit. Fotograaf: Andius Teijgeler

De eerste avond hadden we geluk. De Otter liet zich al vrij snel zien. Vol adrenaline schoot ik menig plaatje, net als mijn collega fotografen. Prachtige bewijsopnames, met een mooie achtergrond en redelijk mooi licht, maar totaal niet origineel. Bovendien voor iedereen herhaalbaar. De Otter kwam later in de nacht nog terug. Met vergelijkbare foto’s als resultaat.

De tweede sessie moesten we langer wachten. Dit keer had ik ook mijn 500 mm lens meegebracht. Daarmee wilde ik een portret opname maken. Dat lukte in ruime mate, maar dit zijn nog steeds niet heel originele foto’s. Wellicht kan ik een volgende keer met behulp van flitslicht een originelere plaat maken. Bencé heeft me uitgedaagd om met mijn fotografie weer een stap verder te zetten. Dat is een echte meester. Die daagt je uit en laat je hard werken!

7 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

7 reacties

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: