Een nieuwe, wazige wereld….
Naast het feit dat ik nog steeds ontzettend kan genieten van een scherpte die op het juiste punt ligt, ben ik wel wat genuanceerder gaan denken over het onderwerp ‘scherpte’. Vaagheid. Onduidelijkheid. Schimmigheid. Wazigheid. Met het tegenovergestelde van scherpte kun je óók veel bereiken. Met onscherpte kun je richting bepalen in je foto. Je kunt de kijker meenemen in je beeld. Waar begint hij en waar moet hij naar toe? Vaagheid kun je gebruiken bij verhalend fotograferen. Beeldopbouw. Toen ik dat eenmaal doorkreeg, ging er een wereld voor me open. Niet langer schieten met een dichte lens, maar ópen moet hij zijn! Lucht! De lens moet kunnen ademen! Aaaahhhhhh…………
Mooi of misser?
Een goede foto heeft mijns inziens een juiste verdeling tussen scherpte en onscherpte. Zwart en wit. Twee complementerende helften, als Yin en Yang. Maar waar het vroeger wel eens kon doorslaan in scherpte, slaat het tegenwoordig ook wel eens door in ónscherpte. Omdat ik toch al altijd handmatig scherp stel, is een slinger aan de lens snel gebeurd. Is het niks? Maakt niet uit joh. Gooi je het toch weer weg! Anders wordt het als je bewust op zoek gaat naar deze overdreven onscherpte. Het blijkt ontzettend moeilijk om bij het ontbreken van enige scherpte een interessant beeld op te bouwen. Enkele fotografen hebben dit foefje geweldig goed onder de knie. Althans, dat vind ik. En omdat het toch mijn Lijstenbrijtje is, heb ik er ook wat beelden van mezelf bij gedaan. Gewoon, omdat het kan. En omdat ik er toch wel blij van wordt. Lúcht. Aaaahhhhhh………
1. Door een roze bril
2. Duizend vergrootglaasjes
3. Dubbel zien
4. Life through a lens
5. Vurig rood
6. Schilderen met (on)scherpte
7. Mosquito Madness
8. Maagdelijk Wit
9. Als sneeuw voor de zon
10. Een kloddertje roze hierrrrrrr…
21 reacties
De kracht van scherpte ontstaat door onscherpte. De zonnedauw opname van Loulou is daar een prachtig bewijs van. Verhaal naar mijn art.
Dat ben ik volledig met je eens Rob!
Fijn geschreven..prachtige beelden…helemaal mijn stijl en ding!
Leuk Chantal!
De foto’s van Loulou en Andrea vind ik geweldig, maar de rest doet me niets………….iets gemist denk ik.
Dat ben ik gedeeltelijk met je eens Jan, haha! 😉
grt,
Chris.