De zwammen groeien als een bankje tegen de stam. Als ze jong zijn, zijn berkenzwammen nog vrij plat, van boven bruin en van onderen wit. Onderop met talloze poriën, waar de sporen uit vallen.
Zowel op levende als dode bomen kun je ze aantreffen. Voor levende gastheren betekent de aanwezigheid van de zwam wel een wisse dood, daar de berkenzwam stoffen produceert die giftig zijn voor de boom en het hout doen rotten. De bijnaam “berkendoder” mag je dus wel serieus nemen. Het is een zogenaamde zwakteparasiet, dat wil zeggen dat hij alleen levende bomen aantast die al op een of andere manier verzwakt zijn. Op gezonde berkenbomen maakt hij geen kans. Is een boom eenmaal aangetast, dan is de schimmel niet te bestrijden.
De vruchtlichamen van de berkenzwam leven maar een jaar, maar ze kunnen veel langer aan de boom blijven zitten. De vruchtlichamen worden kurkachtig. Als ze oud worden kunnen wormen en schimmels ze aantasten. In allerlei vormen van verval kun je ze dan aantreffen.
Eén reactie
Geachte Ron poot,
Toevallig lees ik het stukje over de Berken zwam, Dat deed mij weer terug denken aan vijf en veertig jaar !!
Ik liep toen met wat vrienden , Door een laan met beide kanten van het pad berken bomen .
Heb daar ook een boom aan getroffen , Waar een stuk of vijf van die zwammen aan zaten ,
Heb er twee van afgehaald om ze goed te kunnen bekijken , Nu zijn er alweer 45 jaar verstreken en ik bekijk ze nog steeds t , zijn prachtig mooi geworden , Onder kant bruin en boven kant vaal wit, bruin , donker bruin, IK doe ze dit jaar in een kerst stukje , Komt nu pas spontaan bij mij op ,
Ik reageer , Om dat een leuke stukje nostalgie voor mij is , !
M ,V , G
P, s Heb een probleem met mailen .