Ransuil

De ransuil is een slanke uil die graag vertoeft in de buurt van open gebieden. Zijn belangrijkste voedsel is veldmuizen en waar veldmuizen zijn, daar is ook de ransuil te vinden. De ransuil jaagt in de schemer en de nacht.

In gebieden met intensieve landbouw zijn veldmuizen steeds schaarser geworden en dat is de oorzaak van de achteruitgang van de ransuil.

Je herkent de ransuil aan de lange pluimen, de “oortjes” op zijn kop en de oranje ogen. Hij is iets kleiner dan de algemenere bosuil, die geen oortjes heeft. De zeldzame oehoe heeft ook flinke oren, maar die is onmiskenbaar door zijn forse omvang. De velduil heeft veel kleinere oortjes en is vaker overdag te zien.

Ransuilen broeden vroeg, al vanaf eind maart leggen ze 4-6 eieren. In sommige piekjaren legt de ransuil wel acht eieren. Dat gebeurt met name in goede muizenjaren waarin de veldmuizen talrijk zijn, dat is in cycli van drie of vier jaar.

Voor hun nest gebruiken de uilen vaak afgedankte nesten van een kraai of ekster. Ze broeden elk jaar in dezelfde buurt, maar zoeken elke keer weer een ander leeg nest uit. Het liefst broeden ze in naaldbomen, die bieden de meeste bescherming. In het voorjaar komen de jongen uit het nest en blijven in de buurt om gevoerd te worden. Hun bedelroep is heel kenmerkend.

In de winter verzamelen ransuilen zich in kleine groepen op zogenaamde roestplaatsen. Vaak komen ze daar elk jaar terug. Je moet even zoeken voor je ze ziet, want door hun schutkleur zie je ze gemakkelijk over het hoofd. In naaldbomen vallen ze helemaal niet op, gelukkig zitten ze ook wel in loofbomen en zijn ze beter te observeren. Vaak zitten ze dicht tegen de stam, ze lijken nog het meest op een verticale plank die in de takken hangt. Vind je er een, zoek dan even door of er nog meer in de buurt zitten. Let ook op de braakballen onder de boom.