Menu

Onderdeel van Pixfactory

Ultiem ingrediënt in je tuin: water!

Het huis staat vol met dozen. Ik ben net verhuisd. Aan de ene kant ligt het huis aan een bosrand, aan de andere kant aan de heide. Het is een droog gebied; geen slootjes, vennetjes of vijvers. Ik had de sleutel al een paar dagen voor de overdracht en het eerste wat ik deed is wildcamera’s plaatsen om alvast te kijken wat er in de tuin liep. Intuïtief zette ik een schaaltje water neer.
Appelvink
Jonge appelvink in tegenlicht. Fotograaf: Arie van den Hout

Blijkbaar heb ik een fascinatie met water, vijvers en poeltjes. Zelfs op vakantie maak ik meestal wel een klein vijvertje bij de accommodatie of zet ik een soort drinkschaal neer. Zeker in het buitenland is het dan fascinerend om te zien wat er komt drinken en kan je meteen kennis maken met de lokale soorten en ze fotograferen natuurlijk. Het is handig om er dan meteen voor te zorgen dat er geen storende elementen in de achtergrond zijn en dat je een schuilplek hebt om vandaan te fotograferen.

Kwetsbaar!

De camerabeelden lieten de eerste nacht al een vos zien die uit het schaaltje dronk en een egel. Overdag viel me op dat er vaak bijen aan de rand zaten en ik werd meteen verrast door een goudvinkenpaartje, de lokale roodborst en veel mezen. Het verbaasde me dat deze vogels meteen op dag één kwamen drinken, waar dronken ze daarvoor dan? Het had al weken niet geregend, ze leken het nodig te hebben.

Hierdoor aangespoord was de eerste activiteit op de nieuwe stek het maken van een ondiepe vijver. Zodra alles binnen stond ging ik naar het tuincentrum om een paar meter vijverfolie te halen.
Een simpele tuinvijver om vogels te laten drinken en baden maak je in principe in een uurtje. De ligging is echter belangrijk. Niet in het open veld of midden op het gazon, maar juist aan de rand nabij bosschage. Dit heeft alles te maken met rovers. Vogeltjes moeten de mogelijkheid hebben om snel beschutting te vinden als er bijvoorbeeld een sperwer aankomt. Als ze meer dan 2-3 meter moeten vliegen wordt het te makkelijk voor de sperwer om ze te grijpen en zijn ze kwetsbaar. Dan gebruiken ze de vijver om die reden vaak ook niet of nauwelijks.

Een stelletje gaaien. Fotograaf: Arie van den Hout

Zo gewenst

Aan de rand van een struikconifeer begon ik simpelweg de grasplaggen te verwijderen in de vorm van een rechthoek van ongeveer 2 bij 4 meter. Aan de voorkant groef ik tot ongeveer 30 cm diep aan de andere kant liet ik het ondiep oplopend van 30 naar 0 cm, over 2 meter lengte zodat er een ruim ondiep drink- een baadgebied ontstond.
Voordat ik de spade in de grond stak had ik gekeken waar ik een schuilhutje kon plaatsen, op welke afstand, hoe het licht viel in de ochtend en avond.
Na het graven was het een kwestie van de folie erin met genoeg ruimte aan de randen zodat het hele gebied ook bedekt is al het volloopt. Dan de kraan open en vullen maar. Met de vijver driekwart vol ben ik de plaggen terug gaan leggen op de folie en heb ik alle randen bedekt tot er alleen een ondiepe plas in het gras overbleef. De bodem heb ik bedekt met een deel van de grond die ik uit het diepere deel gehaald had. Een tak erin gelegd om op te landen en zitten. Klaar!

Het duurde een nacht totdat het water niet meer zo troebel was en meteen de eerste dag kwamen er naast de vele mezen al goudvinken, putters én twee appelvinken. Deze vijver was blijkbaar gewenst!

Spiegelbeeld. Eekhoorn op ooghoogte. Fotograaf: Arie van den Hout

Oplaadstation

Mijn huis ligt in een natuurreservaat en ik moest meteen al denken aan de waarde van dit soort vijvers in het gebied. En dus niet alleen voor vogels en zoogdieren, maar ook voor insecten. Er komen heel veel bijen aan de rand drinken! Honingbijen bijvoorbeeld verzamelen nectar, honing, stuifmeel en water en hebben soms moeite de weg terug naar “huis” te halen als ze geen water vinden. Die waterbron is dus heel belangrijk voor ze en iedere vijver is weer een oplaadstation.
Na een weekje had ik de dozen uitgepakt en vond ik het tijd om eens aan de vijver te gaan liggen. Een paar dagen daarvoor had ik op 6 meter afstand wat ik een lighutje noem geplaatst, een laag schuiltentje. Daar waren ze eigenlijk meteen al aangewend. Na 15 minuten kwam al een vrouwtje goudvink, maar eigenlijk aan de verkeerde kant van de vijver. Wat later een appelvink, in het gras net achter de vijver. Ik was niet erg tevreden over de achtergrond en compositie. Had ik de vijver in mijn drift om snel water te bieden toch te snel gemaakt?

Sperwer, man. Fotograaf: Arie van den Hout

Oneindige bron

Liggend in het hutje kwam een alternatief op. Een vijver op poten. Voor het raam van mijn werkkamer. Op ooghoogte! Diezelfde middag pakte ik een oude tuintafel, een plaat en wat latten die in de schuur lagen en maakte een hele simpele tafelvijver. Wat vijverfolie erop, water erin, klaar. Nu kon ik vanuit huis fotograferen, hoefde niet meer op de buik te liggen en was ik altijd stand-by als ik aan het werk ben. En de achtergrond was prachtig!

De tafelvijver. Fotograaf: Arie van den Hout
Zicht van binnenuit. Fotograaf: Arie van den Hout

Uiteraard hoeft dit niet zo ingewikkeld als een hele tafel met een plaat, een drinkschaal op ooghoogte werkt ook prima. Zeker als je voor de schaal wat natuurlijk uitziend schors of mos legt. Uiteindelijk is gaat het erom dat dat wat op de foto komt er natuurlijk uitziet. Bij mij is dat een stukje van zo’n 20-25 cm breed. Ik heb toen ik in Engeland woonde een aantal van dit soort miniatuur habitatjes gemaakt in de tuin. Je kan ze ook steeds wisselen. De ene keer met zand en grasjes ernaast, een ander keer meer bosachtig met mossen en schors, heide, paddenstoelen, noem maar op, steeds weer een andere achtergrond, een andere sfeer en een oneindige bron van inspiratie en plezier. Dit was overigens midden in Londen. De locatie maakt niet veel uit, je hoeft niet in een bos te wonen. Overal zijn vogels, je hebt alleen een stukje “buiten” nodig.

Water aanbieden in je tuin is dus niet alleen een bron van inspiratie voor je fotografie. Wat eropaf komt geeft heel veel plezier en rust. Maar bovenal is het een oase en mogelijke lifesaver voor de dieren die er gebruik van maken.

Geef een reactie

9 reacties

  1. Allereerst gefeliciteerd met je nieuwe woning. En wat een leuke tips voor water in je tuin. Zeker de tafel op ooghoogte is een simpel, maar slim idee!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

9 reacties

  1. Allereerst gefeliciteerd met je nieuwe woning. En wat een leuke tips voor water in je tuin. Zeker de tafel op ooghoogte is een simpel, maar slim idee!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Arie van den Hout

Arie van den Hout

Arie van den Hout is sinds zijn jeugd gepassioneerd natuurliefhebber, fotograaf en onderzoeker. Hij deelt zijn passie graag, o.a. via workshops. Genieten staat voorop, de rest volgt van zelf, is een van zijn motto’s.

Meer columns van deze auteur

Deze artikelen vind je vast ook interessant: