Dannemeer

Locatie 1: Heikikkers

De heikikker is een tot de verbeelding sprekende kikker waarvan de mannetjes gedurende een aantal dagen in het voorjaar een specifieke blauwe kleur dragen. Het vergt een beetje timing om ze op het juiste moment te fotograferen. Wanneer de eerste aangename dagen in maart zich aandienen, heb je kans om heikikkers tegen te komen. Ze houden zich vaak op in ondiepe plassen en vennetjes, maar ook in sloten. Het geluid van deze kikkers is meestal het eerste teken dat de blauw gekleurde amfibieën in de buurt zijn. Fotograferen op een laag standpunt levert een mooie onscherpe achtergrond op. Voor meer creatieve opnamen is het leuk om ze in tegenlicht tijdens het gouden uurtje te fotograferen, wat een mooi bokeh oplevert.

Locatie 2: Baardmannetjes

Wandelend over het fietspad van de Dannemeerweg op een koude windstille winterochtend is er al snel kans om baardmannetjes te horen. Het metaalachtige geluid – ’tieuw tieuw tieuw’ – van deze prachtig gekleurde vogeltjes uit de familie van de mees is onmiskenbaar. In groepen van vijf tot tien stuks dwarrelen ze door het goudgele riet op zoek naar voedsel. Vaak zitten ze boven op de rietpluimen, op zoek naar zaden, maar ze geven ook voorkeur aan de vruchten van de lisdodde, die ze massaal plunderen. Het volwassen mannetje is te herkennen aan zijn zwarte bakkebaarden onder de ogen, waardoor het lijkt of zijn mascara is uitgelopen. De foto krijgt extra sfeer als er een laagje rijp op de rietpluimen ligt.

Locatie 3: Dauwnetel

De mooi gekleurde dauwnetel valt net als blauw glidkruid onder de familie van de lipbloemigen. In de ochtend is deze veldbloem mooi te fotograferen met zacht licht. De plant is fors, met een lengte van 0,6-1,5 meter. Hij bloeit van juni tot de herfst met wit-geel-paarse bloemen. De haren op de dauwnetel zijn fraai in het tegenlicht en prikken gelukkig niet zoals die van zijn naamgenoot.

Locatie 4: Wintertaling

Een van de vele nieuwe eendensoorten die een groot deel van het jaar het gebied aandoen is de wintertaling, een mooi gekleurde wilde eend die overwintert in ’t Roegwold. Ze zijn er vaak in groepen en maken een zacht fluitgeluid. Dat klinkt aanmerkelijk zachter dan de fluit van de smient, maar is wel vaker te horen. Naast de wintertaling komt in het voorjaar de zomertaling voor, die al net zo fraai is, maar een heel ander geluid maakt. Naast de winter- en zomertaling komen ook voor: slobeend, smient, tafeleend, krakeend, pijlstaart en af en toe een rosse stekelstaart.