Menu

Onderdeel van Pixfactory

Groei als fotograaf door een zelfopgelegde beperking

Een topfoto wil iedereen maken. Dat zijn van die zeldzame momenten waarop alles samenvalt. Net dat magische licht binnen die mooie compositie. Net dat wolkje op de juiste plek in je compositie. En als er dan ook nog een groepje vogels langs vliegt, heb je ook dat beetje geluk wat de foto af maakt. Maar een topfoto ontstaat niet zomaar, dat heeft alles te maken met de kennis en kunde van de fotograaf. Met de compositie die hij vooraf al in gedachte heeft, met de weersomstandigheden die hij gedeeltelijk al voorspeld heeft. En met zijn creativiteit waarmee hij op locatie een plan B kan verzinnen mocht er iets spectaculairs gebeuren. Als je dan buiten bezig bent en de zonsopgang geeft je een mooie lichtshow cadeau dan wil je zo flexibel mogelijk zijn zodat je de perfecte foto kan maken. Hoe kan een zelfopgelegde beperking je daar dan bij helpen?
Ik had mezelf bewust een beperking opgelegd door met een primelens op pad te gaan. Even niet op zoek naar die topfoto maar werken aan mijn foto skills. Maar als het weer dan omslaat en er magie in de lucht hangt, dan kom je toch met een mooi resultaat thuis. Fotograaf: Thijs Kupers

Train je linkerbeen

Een zelfopgelegde beperking gaat je op het moment suprême waarschijnlijk niet helpen, eerder in de weg zitten. Tijdens wat minder mooie momenten gaat het je wél verder helpen als fotograaf. Zie het als een voetballer die een goed schot heeft in zijn rechterbeen. Door na elke training nog een uur op goal te schieten, waarbij hij zich beperkt tot zijn linkerbeen, ontwikkelt hij zich daar verder in. Dat geeft hem tijdens wedstrijden meer mogelijkheden omdat hij nu zowel met links als met rechts goed kan schieten. Zo kan je als fotograaf ook als je ‘gewoon’ op pad gaat om wat foto’s te maken, jezelf beperken en daardoor jezelf verder ontwikkelen.

Met een 35-mm prime lens moet je met je voeten op zoek naar een gebalanceerde compositie. Fotograaf: Thijs Kupers

Compositie bepalende zoomvoeten

Beperk jezelf eens door met een prime lens, bijvoorbeeld een 50mm lens, op pad te gaan. Heb je geen prime dan kan je ook met jezelf afspreken om niet te zoomen (plak je zoom eens af met wat tape om de verleiding te weerstaan). Ga met die lens op zoek naar mooie composities. Gebruik daarbij je voeten om in en uit te zoomen. Wil je wat dichterbij? Dan moet je wat naar voren lopen, wil je wat verder weg? Dan moet je wat naar achteren lopen. Waar je normaal wellicht wat in- of uitzoomt om het juiste beeld te krijgen, moet je nu veel harder ‘werken’ voor een goede compositie. Dit zorgt ervoor dat je veel bewuster met een compositie bezig bent dan dat je wellicht met een zoomlens gedaan had. En dat maakt dat je, onbewust, jezelf traint in het zoeken naar een betere compositie.

Irritante lens

Grote kans dat wanneer je de eerste keer met zo’n prime lens op pad gaat, je jezelf gaat irriteren aan de lens. Dat je iets moois tegenkomt waar je net wat meer had willen zoomen. Of iets wat met een groothoek beter tot zijn recht komt. Geeft niks! Laat het gaan en ga gewoon verder op zoek naar andere mooie dingen. Een volgende keer dat je gaat, ben je al wat vertrouwder met de lens en zo gaat het steeds beter. Want één keer met die prime lens op pad gaan is niet genoeg, doe dat een tijdje structureel. Hoe vaker je gaat, hoe meer jij en je lens één worden. Je gaat je minder irriteren aan de beperkingen want je wordt er handiger in. Door net wat anders te gaan staan zullen de composities verbeteren.

Een 35-mm prime lens (op een cropcamera) wordt over het algemeen niet als een ideale lens voor bosfotografie gezien. Door er regelmatig met grijs weer mee op pad te gaan, train je je boscompositie skills. Fotograaf: Thijs Kupers

Een locatie om gek van te worden

Het gebruiken van een prime lens is een voorbeeld van een zelfopgelegde beperking, maar er zijn natuurlijk nog veel meer zelfopgelegde beperkingen te verzinnen. Voor al deze beperkingen zit hem de kracht in de herhaling: hoe vaker die voetballer met zijn linkerbeen schiet, hoe beter hij wordt.

Zo kan je jezelf ook beperken in de locatie waar je fotografeert. Bezoek eens een klein gebied in de buurt (dat mag zo klein zijn, dat je in 5 minuten van de ene kant naar de ander kant loopt) en ga daar keer op keer naartoe. Op een gegeven moment wordt het, net als met die zoomlens, een plek waar je gek van wordt; heb je geen inspiratie meer en heb je geen idee waar je nú weer een foto van moet maken. Ook nu zal je merken dat als je blijft terugkeren, je nieuwe dingen zal gaan zien. En dat zorgt er weer voor dat je op een andere manier naar hetzelfde gaat kijken. Zo wordt een locatie waar je gek van werd, een locatie waar je gek op wordt.

Als je blijft terugkeren op dezelfde plek, ga je op een gegeven moment andere beelden zien. Fotograaf: Thijs Kupers

Geen excuses meer

Zoals je gezien hebt kan een zelfopgelegde beperking, je verder helpen in de ontwikkeling als fotograaf. Zo’n beperking kan op allerlei vlakken zijn, van beperking in je lenskeuze, tot locatie. Andere voorbeelden van beperkingen zijn:

  • Neem maximaal 5 foto’s. Je wordt dan een stuk kritischer in wat je vastlegt.
  • Kies een plek waar je je statief neer zet. Maak vervolgens zo veel mogelijk goede foto’s vanaf dat punt. Wissel vooral van brandpuntafstand.
  • Geef jezelf een thema mee, bijvoorbeeld: maak eens foto’s zonder lucht of zonder horizon.

 

Elke beperking zorgt ervoor dat je een ander facet van het fotograferen beter ontwikkelt. Het zorgt er ook voor dat je vaker op pad kan gaan als het eigenlijk niet het perfecte weer is voor fotografie. Je bent toch al niet bezig met je beste foto ooit te maken. Als het dan eens een saaie grijze bewolkte dag is, dan is dat ook prima. Kortom: door te fotograferen met een zelfopgelegde beperking, heb je nooit het excuus dat het ‘slecht’ fotoweer is.

10 reacties

  1. Ik heb eerst een Fujifilm X100 gekocht tot een f en ben dan overgestapt op een LeicaQ2. Ervoor had ik verschillende Nikon’ s vijf in het totaal, maar die waren allemaal of met een zoomlens of verwisselbare lenzen. Ik hou van een vaste lens zoals nu. Het is altijd een uitdaging van een prettige uitdaging.
    Natuurlijk trek ik belde vogels maar altijd natuur. Ik geloof dat ik al 55jaar fotografeer. Van men 20 jaar tot nu. Ik ben 76 jaar nu. Het is nog altijd even plezierig.

    1. Leuk om te lezen Jacques! Ja het is een hobby wat nooit verveeld, er zijn altijd weer nieuwe dingen te ontdekken of te leren en het blijft je uitdagen!

  2. Hallo Thijs, Goed verhaal, probeer het al jaren zo. Alleen door de beperking dat ik bijna niet meer kan lopen moet het wel behoorlijk geforceerd. 15 jaar gewoond in Harderwijk, duizenden foto’s gemaakt daar. Nu 2 jaar geleden verhuisd en zelfs andere camera gekocht. Niet omdat hij niet goed meer was, maar gewoon iets anders (linker been) willen. Mooi stukje van je en zelfs nog mooie platen bij gemaakt. Groet , peter

  3. Je hebt een mooie bespiegeling geschreven Thijs, in de beperking de kwaliteit ontwikkelen, beter kijken en meer zien. Mooie beelden heb je in die beperkingen ook gemaakt. Mooie stimulans :).

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

10 reacties

  1. Ik heb eerst een Fujifilm X100 gekocht tot een f en ben dan overgestapt op een LeicaQ2. Ervoor had ik verschillende Nikon’ s vijf in het totaal, maar die waren allemaal of met een zoomlens of verwisselbare lenzen. Ik hou van een vaste lens zoals nu. Het is altijd een uitdaging van een prettige uitdaging.
    Natuurlijk trek ik belde vogels maar altijd natuur. Ik geloof dat ik al 55jaar fotografeer. Van men 20 jaar tot nu. Ik ben 76 jaar nu. Het is nog altijd even plezierig.

    1. Leuk om te lezen Jacques! Ja het is een hobby wat nooit verveeld, er zijn altijd weer nieuwe dingen te ontdekken of te leren en het blijft je uitdagen!

  2. Hallo Thijs, Goed verhaal, probeer het al jaren zo. Alleen door de beperking dat ik bijna niet meer kan lopen moet het wel behoorlijk geforceerd. 15 jaar gewoond in Harderwijk, duizenden foto’s gemaakt daar. Nu 2 jaar geleden verhuisd en zelfs andere camera gekocht. Niet omdat hij niet goed meer was, maar gewoon iets anders (linker been) willen. Mooi stukje van je en zelfs nog mooie platen bij gemaakt. Groet , peter

  3. Je hebt een mooie bespiegeling geschreven Thijs, in de beperking de kwaliteit ontwikkelen, beter kijken en meer zien. Mooie beelden heb je in die beperkingen ook gemaakt. Mooie stimulans :).

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: