Van jongs af aan heb ik vaak nachtvlinders gekeken. Hierdoor ken ik veel Nederlandse nachtvlindersoorten. Er zijn soorten die ik heel graag een keer zou willen zien. De nachtpauwoog was hier een van. Tijdens een wandeling met mijn vader in het Fochteloërveen, zag ik ineens een vleugel liggen op het pad…..
Dankzij deze vleugel was ik extra alert op nachtpauwogen in het veld. Het was nog geen 200 meter nadat ik de vleugel vond, dat ik plotseling vanuit mijn ooghoek iets groots zag zitten, vlakbij het pad. Ik kon mijn geluk niet op toen ik ontdekte dat het een nachtpauwoog was! Het bleek een vrouwtje te zijn, dat er heel rustig zat. Toen ik eenmaal naast de vlinder zat, zag ik ook nog dat ze eitjes aan het afzetten was. Hierdoor bleef de vlinder goed zitten.
Zoals altijd, als er iets bijzonders is, maak ik vanuit verschillende posities foto’s. Ik ben zelf snel geneigd om voor de close-ups te gaan. Ik heb dus verschillende macrofoto’s gemaakt van de voor- en de achterkant van de vlinder.
Compositie
Na veel foto’s van dichtbij gemaakt te hebben, gaf m’n vader aan dat het misschien ook wel leuk was om een foto van wat verder weg te maken. Ik heb dus een stapje terug gedaan en de vlinder in het landschap gezet. Bij de eerste foto had ik de vlinder nog voor de graspollen zitten, maar door een nog wat lager standpunt te nemen, kon ik de vlinder mooi vrij van de achtergrond krijgen.
Door het heel lage standpunt dat ik heb ingenomen, moest dat wel liggend op de grond. Ik heb gebruik gemaakt van een Canon 1300D met een Tamron 18-400 mm. Deze camera heeft geen kantelbaar schermpje, waardoor ik wel op de grond moest liggen. Hier heb een natte broek aan overgehouden, het hoogveen is natuurlijk een nat en drassig gebied. Ik heb het er graag voor over gehad!
Eenmaal thuis heb ik de foto’s goed bekeken en sprong de nachtpauwoog in het landschap er wel bovenuit. Ik heb aardig wat foto’s ingestuurd voor de Groene Camera, waaronder de drie foto’s van de nachtpauwoog die ik hier heb laten zien. De jury vond ook de vlinder in het landschap mooier dan de andere twee, die lagen er in de eerste juryronde al uit.
De dag van de prijsuitreiking
Zelden ben ik zo zenuwachtig geweest als op deze dag. Het was zo erg dat mijn ouders dreigden om mij een eventuele volgende keer gewoon thuis te laten. Naast de nachtpauwoog had ik een totaal andere foto ook in de finale zitten. Bij die foto had ik meer gespeeld met licht en een minimalistisch beeld gemaakt. Ik houd er wel van om een beetje te experimenteren met de fotografie.
Thyrza Boskma
